Δεν μπορώ να καταλάβω την διαφορά του να πληρώνομαι με
200 ευρώ μισθό - γιατί ο μισθός εκεί πάει- από τον να μην λάβω ούτε ένα ευρώ,
στην περίπτωση που θα χρεοκοπήσουμε. Απολύτως καμία. Τουλάχιστον
με το δεύτερο έχουμε να ελπίζουμε στην επανεκκίνηση της οικονομίας, σε ανάκαμψη, στην ανάπτυξη. Στον αντίποδα, ποιος μπορεί με 200 ευρώ να
ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις: πάγια έξοδα οικίας, έξοδα μετακίνησης, αποπληρωμή φόρων και λοιπών έκτακτων-μόνιμων χαρατσιών, έξοδα διατροφής, και όλα όσα δίνουν το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή; Το αντίθετο θα έλεγα.
Το Χρέος είναι προϊόν διαφθοράς, άρα είναι παράνομο και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο έχουμε κάθε δικαίωμα να αρνηθούμε την πληρωμή του. Γιατί επιμένουν όλοι πως πρέπει να το αποπληρώσουμε; Ακόμη και ο Τσίπρας μιλά για "μερική διαγραφή", ενώ τα μεγάλα (;) κόμματα υποστηρίζουν ότι πρέπει να το αποπληρώσουμε στο ακέραιο. Είμαστε η μοναδική χώρα που επιμένουμε να αποπληρώσουμε παράνομο απεχθές χρέος, χωρίς καν να μπούμε στη διαδικασία να αναζητήσουμε τη νομιμότητά του!
Το Χρέος είναι προϊόν διαφθοράς, άρα είναι παράνομο και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο έχουμε κάθε δικαίωμα να αρνηθούμε την πληρωμή του. Γιατί επιμένουν όλοι πως πρέπει να το αποπληρώσουμε; Ακόμη και ο Τσίπρας μιλά για "μερική διαγραφή", ενώ τα μεγάλα (;) κόμματα υποστηρίζουν ότι πρέπει να το αποπληρώσουμε στο ακέραιο. Είμαστε η μοναδική χώρα που επιμένουμε να αποπληρώσουμε παράνομο απεχθές χρέος, χωρίς καν να μπούμε στη διαδικασία να αναζητήσουμε τη νομιμότητά του!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου