Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2007

Λύθηκε το πρόβλημα με τα σχολικά βιβλία...


Επιτέλους βρέθηκε λύση για τα σχολικά εγχειρίδια.
Προκειμένου τα παιδιά να μην γίνονται πειραματόζωα, τα νέα βιβλία θα μελετώνται από ειδικούς αξιολογητές πριν δοθούν στην εκπαίδευση.
Η φωτογραφία απεικονίζει έναν από τους αξιολογητές στη φάση της αξιολόγησης.

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2007

Καλό σου ταξίδι γλυκιά μου αντάρτισσα...

Έκανες την τελευταία σκανδαλιά. Δεν ήξερες πόσο σε ήθελα κοντά μου;
Σαν χθες θυμάμαι, που ξενύχτησες όλη τη γειτονιά με τις κραυγές σου. Και μόλις σε έπιασα στα χέρια μου, δεν ξαναμίλησες για μήνες. Λες και τα είπες όλα μαζεμένα, και δεν είχε νόημα να ακουστεί άλλο η φωνή σου. Τα είχες όλα, σπίτι, ζεστασιά, αγάπη, και το γάλα στο μπιμπερό.
Αν και μια σταλιά, δεν επέτρεψες στις μεγάλες να σου επιβληθούν. Αντίθετα τις έβαλες στη θέση τους - και πήρες ηγετικό ρόλο. Το ρόλο της αντάρτισσας. Δεν ήθελες ούτε αγκαλιά, ούτε χάδι. Μόνο να επιβάλλεσαι, ατίθασο, άγριο, αδάμαστο.
Ώσπου ήρθε ο μεγάλος σεισμός και άλλαξες. Την αγκαλιά που δεν την ήθελες, τη γύρευες με μανία. Χωρίς να χάσεις την ανεξαρτησία σου, έγινες χαδιάρικο και παιχνιδιάρικο - πάντα ατίθασο, αλλά όχι πια απλησίαστο.
Νόμισα ότι σε έχασα μετά το μεγάλο σάλτο - μα ήσουν επτάψυχο. Σε κράτησα για άλλη μια φορά στην αγκαλιά μου και σου εξήγησα πως εξακολουθώ να σε λατρεύω. Και φάνηκε να το καταλαβαίνεις. Ξανάγινες ζωηρό και περιπετειώδες, ατίθασο και παιχνιδιάρικο. Μέχρι πριν λίγες βδομάδες...
Δεν κατάλαβα πότε άρχισες να αδυνατίζεις. Πάντα εξάλλου ήσουν περήφανο, δεν ήθελες να δείχνεις πως πεινάς. Όμως άρχισες να χάνεις δυνάμεις. Να μην σε κρατάνε τα πόδια σου. Η γιατρός είπε, πως είναι μελαγχολία και θέλεις λίγο παραμύθι για να φας το φαϊ σου. Προσπάθησα, μα η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει. Έκανες την τελευταία σκανδαλιά σου - έφυγες για πάντα. Καλοτάξιδο να είσαι αγριμάκι μου...

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2007

Δεν τελειώσαμε με τις εκλογές...


Το δίλημμα δεν είναι πια "Καραμανλής ή χάος", σ'αυτό απαντήσαμε (ναι και στα δύο...)
Έχει αντικατασταθεί από την εκλογή μεταξύ ενός "ανίκανου" και ενός "ικανού για όλα".
Πολύ δύσκολη η επιλογή...

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2007

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2007

Η δική μου πρόταση...


Είχαν πολλές πρωτοτυπίες αυτές οι εκλογές. Βιαστικές, βουβές, της ξαπλώστρας, της πύρινης καταστροφής, της καμένης γης που θα παραλάβει η επόμενη κυβέρνηση. Έτσι, δεν ξαφνιαστήκαμε πολύ, όταν μάθαμε ότι η κυβέρνηση που τις προκήρυξε πρόωρα χωρίς την επίκληση κάποιου σοβαρού εθνικού θέματος, δεν θεωρεί απαραίτητο να παρουσιάσει κάποιο προεκλογικό πρόγραμμα. Το πρόγραμμα λέει για το οποίο την ψήφισαν οι έλληνες πολίτες πριν από 4 χρόνια, ήταν 8ετίας. Ρε, μπας και έγινε καμιά αναθεώρηση στο σύνταγμα και η θητεία είναι πλέον 8ετής; Και θα είναι όντως 8ετία, ή μετά θα μας βγάλουν πρόγραμμα 50ετίας;

Νωρίς λέει για σύνταξη στα 51. Εξαρτάται. Αν ανεβαίνεις στην ιεραρχία 40άρης, τότε στα 50 είσαι ήδη για απόσυρση. Σε άλλες εποχές για να φτάσεις στα υψηλά κλιμάκια της ιεραρχίας, έπρεπε να περάσεις από την επετηρίδα. Στην εποχή του τόπου στα νιάτα και της γρήγορης ανέλιξης, η καρέκλα της κορυφής πρέπει να καταλαμβάνεται από ολοένα και νεότερους - ίσως ήρθε η ώρα για 35άρηδες...



Μιας και εκλείπει προεκλογική πρόταση, καιρός να καταθέσω τη δική μου, και ελπίζω κάποιες από τις ιδέες μου να τις δω να υλοποιούνται κάποια μέρα:
1. Πενταετής θητεία του κοινοβουλίου, χωρίς δυνατότητα για πρόωρη προσφυγή στην κάλπη.
2. Κατάρτιση ενιαίου ψηφοδελτίου βουλευτών ανά περιφέρεια. Οι βουλευτές εκλέγονται με βάση το σταυρό προτίμησης. Μετά την εκλογή τους, προσχωρούν στις ομάδες του κοινοβουλίου. Μπορούν να εκλεγούν μέχρι δύο πενταετίες.
3. Ο πρωθυπουργός εκλέγεται με ξεχωριστό ψηφοδέλτιο, όπως και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ο πρωθυπουργός συγκροτεί το κυβερνητικό σχήμα, χρησιμοποιώντας άτομα από όλες τις ομάδες του κοινοβουλίου. Σύμφωνα με το ασυμβίβαστο υπουργού και βουλευτή, αν επιλεγούν βουλευτές για κυβερνητικές θέσεις πρέπει να παραιτηθούν από την βουλευτική έδρα.
4. Ουσιαστική αποκέντρωση. Δηλαδή, κατάργηση του β' βαθμού τοπικής αυτοδιοίκησης και ενίσχυση του α' βαθμού με συγχωνεύσεις δήμων. Και επειδή αποκέντρωση δεν νοείται χωρίς πόρους, οι ΔΟΥ μετατρέπονται σε Δημοτικές Οικονομικές Υπηρεσίες. Οι φόροι παρακρατούνται από τους δήμους, το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων χρησιμοποιείται από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, και αποδίδεται ποσοστό 20% στην Περιφέρεια και 20% στις Κεντρικές δομές για τις ανάγκες τους.
5. Τα ασφαλιστικά ταμεία ενοποιούνται, και οι παροχές υγείας παρέχονται αποκλειστικά από το ΕΣΥ. Λειτουργούν πρωτοβάθμια κέντρα υγείας πλήρως στελεχωμένα σε κάθε δημοτικό διαμέρισμα, και δευτεροβάθμια βαθμίδα (νοσοκομείο) σε κάθε έδρα δήμου. Οι σημερινές δομές μεταφέρονται στο ΕΣΥ.
6. Η υποχρεωτική εκπαίδευση γίνεται 15ετής : 2 έτη προσχολική αγωγή, 6 έτη δημοτικό, 3 έτη γυμνάσιο, και 4 έτη επαγγελματική κατάρτιση, με δυνατότητα συνέχισης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με επιλογή των φοιτητών από τα πανεπιστήμια. Το γενικό λύκειο καταργείται, όπως και οι εισαγωγικές εξετάσεις στα πανεπιστήμια. Στο τέλος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, οι μαθητές έχουν πιστοποιημένες γνώσεις ξένων γλωσσών, χειρισμού υπολογιστή, οδήγησης αυτοκινήτου καθώς και στρατιωτική εκπαίδευση.
7. Αυξάνεται ο αριθμός των ΕΠΟΠ, και καταργείται η στράτευση.
8. Απλοποιούνται οι διαδικασίες στον χώρο της δικαιοσύνης. Οι υποθέσεις εκδικάζονται σε χρόνο μικρότερο του μήνα, και οι αποφάσεις εκδίδονται μέσα σε διάστημα 10 ημερών από την ημερομηνία της δίκης.

Μπορώ να συνεχίσω με προτάσεις και σε άλλα θέματα της καθημερινότητας, όμως πιστεύω πως λύσεις υπάρχουν, η διάθεση να επιλυθούν είναι που λείπει. Υπάρχει καλύτερη Ελλάδα, ας την ονειρευτούμε όπως ο καθένας από μας τη θέλει και κάποια μέρα ας ελπίσουμε ότι θα τη δούμε κάπως έτσι...

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2007

Εκλογές και άλλα παραμύθια

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ : ΔΥΝΑΜΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ - ΟΙ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΡΑΞΗ
ΠΑΣΟΚ : ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ - ΔΙΚΑΙΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ - ΔΥΝΑΤΗ ΕΛΛΑΔΑ
ΚΚΕ : ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ - ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ - ΑΛΛΑΞΕ ΕΣΥ
ΣΥΡΙΖΑ : ΕΝΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ - ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΑΔΥΝΑΤΑ ΔΥΝΑΤΑ
ΛΑΟΣ : ΝΑΙ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ - ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΣΥΔΟΣΙΑ

Συνήθως τρελλαίνομαι για τις προεκλογικές περιόδους. Μου αρέσουν τα ιλλουστρασιόν φυλλάδια που μου τάζουν τον ουρανό με τ' άστρα, οι πολύχρωμες συγκεντρώσεις με τις σημαιούλες και τη μουσική στη διαπασών, η αγωνία των υποψηφίων και το όνειρο για ένα καλύτερο αύριο. Το καλύτερο αύριο βέβαια είναι σίγουρο μόνο για τους βολευτές, όχι για μένα, ωστόσο δεν είναι και άσχημο έστω και να στο τάζουν. Σου μένει η ελπίδα πως δεν μπορεί, από τα 10 που τάξανε, τα 2 να κάνουνε πάλι καλύτερα θα 'ναι...
Το σημαντικότερο όμως είναι η αίσθηση της δύναμης. Της δικιάς μου δύναμης. Γιατί μόνο εγώ μπορώ να ανεβάζω και να κατεβάζω αιρετούς άρχοντες. Και μόνο εγώ μπορώ, γιατί είμαι εκ φύσεως αναποφάσιστη. Ανήκω σε αυτό το ποσοστό της κρίσιμης μάζας του εκλογικού σώματος που διαλέγουν το νικητή από το χαμένο, που αποφασίζουν την τύχη του ελληνικού λαού για τα προσεχή χρόνια.
Γιατί το μεγαλύτερο ποσοστό των εκλογέων είναι δεδομένο - θα ρίξει πάντα το ίδιο ψηφοδέλτιο, ανεξάρτητα από προγράμματα, προτάσεις, υποψηφίους, ελλείψεις και παραλείψεις. Είναι ιδεολόγοι πιστοί σε κάποιο ξεχασμένο όνειρο, είναι όμηροι πελατειακών σχέσεων, θέλουν και παραμένουν σταθεροί σε μια γρήγορα εναλλασόμενη κοινωνία, για διαφορετικό λόγο ο καθένας παραμένουν πιστοί και δεδομένοι. Αυτοί δεν ενδιαφέρονται για τα προγράμματα, τις προτάσεις, τα σχέδια. Δεν είναι για αυτούς τα ταξίματα. Για μένα είναι η "παραμύθα", για όλους εμάς τους αναποφάσιστους και μόνο.

Και ξαφνικά, φέτος είναι η πιο βουβή εκστρατεία. Βουβή, γιατί ξεκίνησε στις ξαπλώστρες του δεκαπενταύγουστου. Βουβή, γιατί συνεχίστηκε μέσα στις φλόγες και τα καμένα σώματα. Βουβή, γιατί δεν έχει κανένας κάτι να πει...

Το κυβερνών κόμμα, θεωρώντας ότι "Κυβέρνηση = Κράτος", ενώ ζητάει την ομοψυχία και τη συστράτευση όλων των Ελλήνων, αρνείται να καλέσει συμβούλιο των αρχηγών των κομμάτων υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, γιατί λέει (άκουσον άκουσον) "υπάρχει οργανωμένη Κυβέρνηση που μπορεί να αντιμετωπίσει την κρίση". Αντί να παραδεχτεί πως έχασε ακόμη μια κρίση, υποστηρίζει πως δέχτηκε η χώρα επίθεση από "ασύμμετρη απειλή" και ξαναβάζει την τρομοκρατική απειλή στο παιχνίδι...
Η αξιωματική αντιπολίτευση συνεχίζει να χάνει στα σημεία. Μετά από 3,5 χρόνια στην αντιπολίτευση, συνεχίζει ακόμη να αμύνεται στις προκλήσεις και να μην πείθει ότι έχει αλλάξει. Λέει "η Κυβέρνηση είναι ανίκανη", και εννοεί τον κρατικό μηχανισμό, που η ίδια παρέδωσε. Το "Γιώργο προχώρα - άλλαξέ τα όλα" έγινε "με τον Λαλιώτη και τον Τσοβόλα για μια Ελλάδα νέα"...
Το ΚΚΕ, πιστό στις παλιομοδίτικες απόψεις του, σταθερό στα πιστεύω του, προτείνει όπως πάντα απειθαρχία και αποδυνάμωμα του δικομματισμού - και μετά, τι; Το χάος;
Το ΣΥΡΙΖΑ, με αρκετές λογικές προτάσεις, υιοθετεί ακραίες πρακτικές και τονίζει πως καμία δυνατότητα συνεργασίας δεν υπάρχει «διότι έχουμε βρεθεί στην άλλη όχθη και με τους δύο»...
Το ΛΑΟΣ θα μπει στη βουλή. Θα μπει γιατί θα μαζέψει αρκετούς δυσαρεστημένους. Ως πατριωτικό κίνημα, έχει σαφέστατες απόψεις. Είναι κάθετα αντίθετος τόσο στο ρατσισμό, όσο και στην απορθοδοξοποίηση της χώρας μας. Νιώθει την ανάγκη να διαφυλάξει το δικαίωμα στην εργασία των Ελλήνων πολιτών, τα κατοχυρωμένα δικαιώματα των εργαζομένων, τις εργασιακές σχέσεις και τις αμοιβές, που βάναυσα προσβάλλονται από την αθρόα προσφορά εργασίας, λόγω της λαθρομετανάστευσης που καταστρέφει την εθνική ομογένεια....

Τα κόμματα της βουλής έχουν κανονίσει να μην μετρούν τα άκυρα, τα λευκά και την αποχή. Σαν να μην υπάρχουν, σαν να μη σημαίνουν τίποτα, μετρούν τα ποσοστά τους μόνο πάνω στα έγκυρα ψηφοδέλτια...

Και γω η αναποφάσιστη; Τι θα γίνει με μένα ρε παιδιά; Ούτε τάξιμο φέτος ούτε τίποτα; Καμιά ελπίδα; "ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΛΟΥΜΕ"... "ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ"... Τίποτα φέτος; Οι μεγάλοι να μονομαχούν για την καρέκλα αρνούμενοι να μου υποσχεθούν κάτι καλύτερο, οι μικροί να δηλώνουν πως θέλουν να τιμωρήσουν τους μεγάλους και δεν θα συνεργαστούν μαζί τους, τελικά όλοι αυτοί αδιαφορούν για μένα που ονειρεύομαι μια κυβέρνηση με όραμα, μια καλύτερη κοινωνία, ένα αύριο γεμάτο όνειρα και ελπίδα... Μήπως ήρθε η ώρα για το λευκό που τόσο αντιπαθώ;..