Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

Booking.com

Ένα προσκλητήριο σε γάμο στις Κυκλάδες το Σεπτέμβρη είναι μια καλή αφορμή για μια ολιγοήμερη εξόρμηση. Μια αναζήτηση στις προσφορές των ακτοπλοϊκών είχε αίσιο τέλος, και έμεινε το κλείσιμο του οικογενειακού δωματίου. Στην ιστοσελίδα του Booking.com βρήκα μια αρκετά καλή προσφορά, με το δίκλινο στα 108 ευρώ, το τρίκλινο στα 112 και το τετράκλινο στα 116 για 4 διανυκτερεύσεις. Μην μπορώντας να καταλήξω σε πιο ακριβώς δωμάτιο πρέπει να επιλέξω, αποφάσισα να επικοινωνήσω τηλεφωνικώς με το κατάλυμα για να πάρω τις απαραίτητες διευκρινήσεις. Μια αρκετά ευγενική κυρία μου εξήγησε πως θα μου αφήσει ένα τετράκλινο στην τιμή του δίκλινου, "45 ευρώ η βραδυά" όπως μου εξήγησε.
"Γιατί στην ιστοσελίδα έχει άλλες τιμές;" τη ρωτάω, "μήπως τα δωμάτια που δίνετε μέσω της ιστοσελίδας δεν είναι καλά;..
Και κάπου εκεί αρχίζει να ψελλίζει ότι οι κρατήσεις μέσω της ιστοσελίδας έχουν ειδική επιδότηση - από πού άραγε; - και μάλιστα ότι αυτή η προσφορά έχει τελειώσει από χθες και δεν έπρεπε να τα εμφανίζει ακόμη.
"Μήπως να τα κλείσω μέσω της ιστοσελίδας, για να πάρετε και την επιδότηση;" συνεχίζω απτόητη...
Μου ζητάει 5' λεπτά "για να βρει τι έχει συμβεί" και όταν με ξαναπαίρνει, μου κλείνει το 4κλινο δωμάτιο στην τιμή της ιστοσελίδας για το τρίκλινο - και μάλιστα ζητάει την πιστωτική για να κάνει την χρέωση κατευθείαν...
Τελικά, θέλει ψάξιμο και επιμονή για να μας πάρουν στα σοβαρά οι ξενοδόχοι μας. Πρέπει να επιμείνουμε για να απαιτήσουμε τις τιμές που προσφέρουν στους ξένους επισκέπτες - λες και μας κάνουνε χάρη που μας δέχονται στα καταλύματά τους χρεώνοντάς μας όσο όσο...

Δευτέρα 16 Αυγούστου 2010

Διακοπές στην Ερέτρια

Ως γνήσιος ταξιδιώτης, τις διακοπές μου τις ήθελα με εξερευνήσεις, με αναζητήσεις, να ψάχνω πέτρα πέτρα τους τόπους που με φιλοξενούσαν στις εξορμήσεις μου. Ο σύντροφος της ζωής μου είχε λίγο διαφορετικές απόψεις επί του θέματος - ήθελε μεν εξερευνήσεις, αλλά "όχι πάλι πέτρες" - και τελικά εξερευνούσαμε τις τοπικές ταβέρνες και τις ντόπιες γεύσεις, που συνήθως αφήναμε και ένα βδομαδιάτικο σε κάθε ταβερνιάρη για τα "ντόπια" που μας φίλευε - ακριβό χόμπι... Βέβαια ο βαθμός δυσκολίας δυσκόλεψε ακόμη περισσότερο με τα δύο καμάρια μας, που και τις πέτρες και τις ντόπιες ποικιλίες προτιμούν να τα μετατρέπουν σε κομφετί - και η επιλογή για λίγες μέρες ξεκούραση ήταν δύσκολη.
Τελικά, έκανα μια επιλογή τελευταίας μέρας, για Ερέτρια. Λίγο το all inclusive, λίγο το ότι ήταν κοντά στην Αθήνα, με έκαναν να το επιλέξω - και πέρασα σε άλλη φάση!
Το ξενοδοχείο τελικά είναι δυο μονάδες, το (παλιό) Ερέτρια Village και το (νεότερο) Holidays in Evia. Το πρώτο είναι πιο κοντά στη θάλασσα, έχει ένα κεντρικό κτίριο και πολλά διώροφα μπαγκαλόουζ, πρόσβαση στη θάλασσα και σε μια πισίνα αλμυρού νερού. Το δεύτερο είναι πιο μέσα, με πολλά διάσπαρτα μπαγκαλόουζ (πιο αναβαθμισμένα, έχουν κι ένα αστέρι παραπάνω...) και μια πισίνα που δεν έχω ξαναδεί παρόμοια (να πω πέντε μαζί;).
Η διαμονή μας ήταν στο πρώτο. 2 λεπτά στη θάλασσα - που η πλαζ είναι 300 μέτρα, γαλάζια σημαία, αλλά δεν λέει και πολλά. Η πισίνα με το αλμυρό νερό καλή, αλλά αρκετά βαθιά - δεν έχει κανένα σημείο κατάλληλο για τα παιδιά.
Το πρωινό και τα γεύματα προσφέρονται στο εστιατόριο του HiE, που είναι 10 λεπτά από το δωμάτιο μας, οπότε τελικά επιλέξαμε την πισίνα του για τις ημερήσιες εξορμήσεις μας. Τα 2/3 της πισίνας είναι στους ογδόντα πόντους, κατάλληλα για παιδιά - ενώ έχει και σημεία με 20 πόντους, κατάλληλα ακόμη και για βρέφη! Η κόρη ήταν σχεδόν όλη μέρα στην πισίνα, ενώ ακόμη και ο γιος που φοβόταν το νερό, όταν μας έβλεπε μέσα έφερνε το σωσίβιο για να τον πάρουμε στην παρέα μας!
Η συνολική έκταση είναι 130 στρέμματα, με υπέροχους κήπους με δέντρα, φυτά και λουλούδια, και πουλιά σε τέλεια αρμονία. Λες και βρίσκεσαι στον παράδεισο! 

Όλη τη μέρα είχε εκδηλώσεις - mini club για τα παιδιά, aqua aerobic στην πισίνα, πρωταθλήματα beach volley κλπ. Το βράδυ, στο αμφιθέατρο στις 9.00 είχε τη mini disco για τα τα παιδιά, στις 9.45 ειδικό πρόγραμμα (ντόπιους χορούς, θεατρικές παραστάσεις, κωμικές φάσεις) σε πολυεθνική βέρσιον (ελληνικά, γαλλικά, ιταλικά, αγγλικά και όποιον άλλο γκρουπ είχε...) και στις 11.00 ξεκινούσε πρόγραμμα disco για τους μεγαλύτερους.
Η κουζίνα είχε από όλα. Ελληνικά πιάτα, γαλλική-ιταλική κουζίνα, και κάθε μέρα κάποιο πιάτο είχε την τιμητική του...
Σπάνια περνάω τόσο απολαυστικά λίγες μέρες διακοπων, και σίγουρα θα το ξαναεπισκεφτώ... Ειδικά για οικογένειες με μικρά παιδιά είναι ιδανικό... Και τα λίγα που με ενόχλησαν δεν στάθηκαν εμπόδιο για να απολαύσω ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ!