Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2008

Πού βρίσκεται η θερμοκοιτίδα;


Είπαμε, πέρασα πια το στάδιο της "ολίγον εγκύου", και με έχει πιάσει ένας μικρός πανικός μέχρι να εντοπίσω το κατάλληλο ιατρικό team - μια από τις ελλείψεις της μικρής πόλης. Έκανα τη σχετική έρευνα αγοράς, που βασικά έδειξε ότι στη Δράμα γεννάς ή στο κρατικό Νοσοκομείο ή στην πρόσφατα ριζικά ανακαινισμένη μαιευτική κλινική.
Το κρατικό Νοσοκομείο είναι καλά εξοπλισμένο, αλλά σε ξεγεννά όποιος βρεθεί σε βάρδια την ώρα που θα χρειαστεί - άρα, άντε να εξηγείς στον ειδικευόμενο όλο το ιστορικό και να ελπίζεις ότι θα σε προσέξει.
Η μαιευτική κλινική, όντως πρόσφατα ανακαινισμένη. Δεν ξέρω πώς ήταν πριν, τώρα έχει πλάσμα τηλεόραση σε κάθε σουίτα. Και επειδή το κόστος του δίκλινου και του μονόκλινου είναι 900 ευρώ και 1.100-1.200 αντίστοιχα, δεν το συζητούν καν, σου δείχνουν κατευθείαν τα μονόκλινα και τις σουίτες....
Το θέμα βέβαια είναι η τρομερή στενότης του χώρου. Στο δίκλινο, ας πούμε, χωράνε δυο κρεβάτια και μια καρέκλα καφενείου. Στα μονόκλινα, δίπλα στο κρεβάτι παίζει και ένας καναπές-κρεβάτι, έχει και ατομική τουαλέτα. Η στενότητα όμως γίνεται μεγαλύτερη, όταν αντικρύζεις τα κουνάκια σε κάθε δωμάτιο. "Ο θάλαμος των μωρών;" τολμώ να ρωτήσω. Και η απάντηση που φοβόμουν να ακούσω, δυστυχώς αντηχεί. Τα μωρά είναι στο θάλαμο με τη μαμά τους. Και αν χρειαστεί θερμοκοιτίδα, ψελίζω, σκεπτόμενη ότι την προηγούμενη φορά δεν την απέφυγα. Αμέσως, μου λένε, και με οδηγούν σε δωμάτιο με το κλασικό κρεβάτι της μαμάς, έναν μικρό καναπέ για το συνοδό και... τη θερμοκοιτίδα! "Οι μαμάδες θέλουν να βλέπουν τα μωρά τους, και έτσι δεν χρειάζεται να τρέχουν σε άλλο θάλαμο", μου εξηγούν, καθώς μάλλον έχω μείνει στήλη άλατος...
Ο καλός μου πιστεύει ότι υπερβάλλω, ότι για να το επιλέγουν τόσες στην πόλη, δεν είναι δύσκολο. Όσο κι αν προσπαθώ να του εξηγήσω ότι οι άλλες θα έχουν συνοδό επί 24ωρου βάσεως, μάλλον δεν τον πείθω. Όλο και κάποιος θα βρεθεί, υποστηρίζει - αλλά μάλλον έχω δίκιο... Στην Καβάλα έχει 2 κλινικές, και οι δύο με ξεχωριστούς θαλάμους μωρών. Θα πάω να συζητήσω με γιατρό από κει, να δω μήπως γλυτώσω τη Θεσσαλονίκη...

6 σχόλια:

maria_pin είπε...

Πρώτα απ'όλα να πω συγχαρητήρια!! Μπράβο, και μπράβο που το πέρασες έτσι ελαφρά το πρώτο τρίμηνο: είναι πολύ χάλια τρίμηνο γιατί!!

Για τις επιλογές, τί να πω.. εγώ θα'λεγα ότι και να κάνεις να είναι κοντά, Δράμα, άντε και Καβάλα, γιατί με τη δεύτερη γέννα, ούτε που θα προλάβεις να φτάσεις Σαλονίκη, και μετά όχι θερμοκοιτίδα, θα είσαι τυχερή άμα βρεθεί κανένας φορτηγατζής να σε ξεγεννήσει στο δρόμο!!
Εμένα τη δεύτερη φορά αμέσως γεννήθηκε το μωρό. Και ευτυχώς ή δυστυχώς, εδώ στην Αγγλία δεν έχουμε επιλογές: μόνο στο τοπικό νοσοκομείο μπορούμε να πάμε, και δε σε βλέπει ποτέ γιατρός (εκτός και αν υπάρξουν επιπλοκές), μόνο η μαία. Το καλό είναι μόνο οτι όλα είναι δωρεάν!

Αντε και καλή λευτεριά- θα σε παρακολουθώ ανελιπώς...
χχχ

anna είπε...

Οι επιλογές μου φαίνεται να λιγοστεύουν.
Με την (αναμενόμενη) εμφάνιση του διαβήτη κύησης (τον παρουσίασα και στην προηγούμενη εγκυμοσύνη) να προστίθεται στην προϋπάρχουσα υπέρταση, διαπίστωσα πως ο γυναικολόγος δεν πτοήθηκε, αλλά συνέχισε να περηφανεύεται πως "από τη στιγμή που πάτησα στο πόδι του ιατρείου του, θα φτάσω και μετά την 36η βδομάδα"...
Ο διαβητολόγος, πριν βγούνε τα αποτελέσματα των εξετάσεων, μου έδωσε διαιτολόγιο χωρίς συγκεκριμένο ωράριο ("μην αγχώνεσαι τι ώρα θα φας"...) αλλά με συγκεκριμένες δόσεις ινσουλίνης, ανεξαρτήτως μετρήσεων ("μην αγχώνεσαι με μετρήσεις, κάνε κάποιες δειγματολειπτικά"...)
Μια επίσκεψη στο τοπικό νοσοκομείο για καμπύλη σακχάρου, κατέληξε σε μέτρηση με σαχαρόμετρο (το ίδιο με αυτό που έχω στο σπίτι, γιατί να κουβαληθώ στο νοσοκομείο για αυτό;), ενώ μια εξέταση στο ΙΚΑ (χρόνος πήξης αίματος) οδήγησε στη "σφαγή" του λοβού του αυτιού με ξυραφάκι για να μετρήσουν το χρόνο μέχρι να σταματήσει η αιμορραγία...
Θα δω σήμερα έναν ακόμη γυναικολόγο, και περιμένω την επόμενη συνάντηση με τον διαβητολόγο. Αν βρω άκρη, θα συνεχίσω την προσπάθεια. Διαφορετικά, με βλέπω να επιστρέφω στην Αθήνα μέχρι τη γέννα...

Dr_MAD είπε...

Αννούλα μου! Συγχαρητήρια! Μη φοβάσαι για τίποτα. Καλή διάθεση κοίτα μόνο να έχεις. Ο διαβήτης της κύησης και η υπέρταση είναι αρκετά συχνά συχνά φαινόμενα στις κυήσεις, ειδικά όταν έχουν εμφανιστεί και σε προηγούμενη εγκυμοσύνη. Λίγο υπομονή με το ειδικό διαιτολόγιο, αλλά μην αγχώνεσαι και μου ανεβάζεις κι άλλο το σάχαρό σου. Να σου ζήσει!!! Ολα καλά θα πάνε ;-)

Φιλιά πολλά πολλά

anna είπε...

Ευχαριστώ για τις ευχές. Όντως η δεύτερη εγκυμοσύνη είναι τελείως διαφορετική από την πρώτη, με την έννοια ότι κάποια πράγματα δεν τα βλέπεις για πρώτη φορά.
Όμως, στην πρώτη εγκυμοσύνη, που ήταν χαρακτηρισμένη "πολύτιμη", είχα πολύ καλή ιατρική παρακολούθηση. Τώρα στη δεύτερη, τα προβλήματα άρχισαν πολύ νωρίτερα και δεν μπορώ να βρω το ιατρικό team που θα με κάνει να νιώσω σιγουριά. Και όσο για τις τιμές σακχάρου, τις βλέπω διπλάσιες από την πρώτη εγκυμοσύνη και μου ανεβαίνει κι άλλο...
Φυσικά και θα πάνε όλα καλά. Δεν μου δόθηκε αυτό το ανέλπιστο δώρο για να δημιουργήσει προβλήματα!

Ανώνυμος είπε...

Όλα καλά θα πάνε φτάνει να είσαι ήρεμη και να σκέφτεσαι θετικά και να μην αφήσεις τίποτα να σου πάρει την χαρά για τον ερχομό του μικρού μωρούλι .

Καλό κουράγιο και πάντα τα καλύτερα.

anna είπε...

Τη χαρά δεν αφήνω κανέναν να μου την κλέψει! Και τα προβλήματα είναι για να αντιμετωπίζονται...