Συνδικάτο εγκλήματος

Όσο στην περιοχή κυριαρχούσε ο αρχινονός, πρώην αρχιπυγμάχος, όλα κυλούσαν ρολόι. Το πρόβλημα ξεκίνησε όταν ένα από τα πρωτοπαλίκαρά του, ο "Κουβανός", πρώην πυγμάχος, αποφάσισε να αυτονομηθεί και μαζί με άλλους συγκρότησε δεύτερη συμμαρία. Για να επιβεβαιώσει την κυριαρχία του, νοίκιασε διαμέρισμα στο κέντρο, κοντά στη χαρτοπαικτική λέσχη που εργαζόταν ο αρχινονός, παρακολουθούσε κάθε του κίνηση, ώσπου κάποιο μεσημέρι μεταμφιεσμένος τον σκότωσε. Μετά, επέστρεψε στο διαμέρισμα, έβγαλε την περούκα και την υπόλοιπη μεταμφίεσή του και - όπως δηλώνουν αυτόπτες μάρτυρες - επέστρεψε στον τόπο του εγκλήματος «γεμάτος αγωνία για την ταυτότητα του δολοφόνου».
Στη συνέχεια τα μέλη των συμμοριών φρόντιζαν ώστε κάθε μήνα «χέρι με χέρι» 1000 ευρώ να φθάνουν στη χήρα του μακαρίτη πια αρχινονού και άλλα τόσα στη μάνα του.
Η δολοφονία ήταν η αρχή για να «σπάσουν» στα τέσσερα οι δύο συμμορίες των νονών. Τα καταστήματα χωρίστηκαν σε ισάριθμες ζώνες και οι ταρίφες ορίστηκαν από 600 έως 2.000 ευρώ τον μήνα. Τα μέλη μιας από τις συμμορίες μάλιστα είχαν συστήσει εταιρεία security και απαιτούσαν από τους καταστηματάρχες να προσλαμβάνουν «δικούς τους» ως πορτιέρηδες. Ελάχιστοι καταστηματάρχες δεν είχαν υποκύψει στους εκβιασμούς, ενώ όσοι αρνήθηκαν αρχικά να πληρώσουν είδαν τα αυτοκίνητά τους καμένα, έπεσαν θύματα ξυλοδαρμού ή τα μέλη των συμμοριών έριχναν αέρια μέσα στα καταστήματά τους, διώχνοντας έτσι τους πελάτες.
Παράλληλα, ξέσπασε ένας ανελέητος πόλεμος για το ποια ομάδα θα είχε το «πάνω χέρι», με απανωτά επεισόδια: συμπλοκές, ανταλλαγές πυροβολισμών, απόπειρες δολοφονιών, τα οποία η Αστυνομία προσπαθούσε να συνδέσει, χωρίς όμως να έχει στοιχεία, παρά μόνον ενδείξεις.
Όμως ένα από τα μέλη των συμμοριών που στη διάρκεια αυτού του «πολέμου» φοβήθηκε για τη ζωή του ζήτησε τελικά προστασία από την Αστυνομία. Μίλησε για τη δολοφονία και έδωσε έναν σαφή «χάρτη» για το συνδικάτο του εγκλήματος. Η Αστυνομία από εκείνη τη στιγμή επιχείρησε να βρει τον «αδύναμο κρίκο» για να σπάσει τη σιωπή των κακοποιών, πράγμα που έγινε όταν ένα ακόμη μέλος επιβεβαίωσε τη μαρτυρία του πρώτου. Και οι δύο πλέον εντάσσονται σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων.
Όχι, δεν πρόκειται για κινηματογραφική ταινία με θέμα το Σικάγο στην εποχή της ποταπαγόρευσης. Είναι η εφιαλτική πραγματικότητα στην Ελλάδα του σήμερα, με πρωταγωνιστές, θύτες και θύματα, ανθρώπους της διπλανής μας πόρτας...