Πρώτα η Δράμα..

Τώρα κατάλαβα το πρόσφατο προεκλογικό σλόγκαν. Τελικά η Δράμα μπορεί να είναι πρωτοπόρος, αρκεί να το θελήσει...

H Bιομηχανία Γάλακτος Δράμας A.E. («Νεογάλ») είναι η πρώτη επιχείρηση που υπέγραψε και κατέθεσε στο ΣEΠE για γνωμοδότηση ειδική επιχειρησιακή σύμβαση εργασίας και αιτιολογική έκθεση προβλέποντας «γενική μείωση κατά 9% των πάσης φύσεως αποδοχών των εργαζομένων από την 1/1/2011».  Τη σύμβαση υπέγραψαν η επιχείρηση και το επιχειρησιακό στις 29/12/2010 προκειμένου «να προσαρμοστεί η εταιρεία στις νέες συνθήκες της αγοράς και να διατηρήσει τις υφιστάμενες θέσεις εργασίας». Oπως σημειώνεται στην αιτιολογική έκθεση «η μείωση των αποδοχών κατά 9% κρίθηκε ότι είναι εύλογη για να αποφευχθεί η αύξηση τιμής των προϊόντων της εταιρείας και η περαιτέρω μείωση της ανταγωνιστικότητάς της και προκειμένου να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη συνέχιση της λειτουργίας στις νέες συνθήκες της αγοράς» (αύξηση ΦΠΑ, σκληρός ανταγωνισμός, μείωση τζίρου, κρίση στην περιοχή).

Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω, πώς γίνεται κατεβάζοντας τους μισθούς να ανεβαίνουν οι τιμές. Μήπως για να μειωθούν οι τιμές και να γίνουν πιο ανταγωνιστικά τα προϊόντα πρέπει να τριπλασιαστούν οι αποδοχές; Μια σκέψη ρίχνω...

Να γυρίσω στο χωριουδάκι μου να βάλω πατατούλες;

Μεγάλο κύμα αστικοποίησης μετά το 2013 προβλέπει έρευνα ελλήνων πολεοδόμων για τη χώρα μας.

Οι μετακινήσεις θα αφορούν κυρίως τον αγροτικό πληθυσμό προς τα μεγάλα αστικά κέντρα και συνδυάζεται με την αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Πηγή : Σκάι

Από την άλλη όμως:

«Η μείωση των αποδοχών θα λειτουργήσει σαν εσωτερική υποτίμηση που θα κάνει τα Ελληνικά Προϊόντα και τις παραγόμενες στην Ελλάδα υπηρεσίες φθηνότερες άρα και την Ελληνική Οικονομία πιο ανταγωνιστική»
Μα η μείωση των μισθών και η πτώση της λιανικής κατανάλωσης, και η συνεπακόλουθη αύξηση της ανεργίας, θα στρέψει φθηνούς εργαζόμενους σε τομείς της οικονομικής δραστηριότητας που σήμερα έχουν εγκαταλειφθεί γιατί δεν είναι κερδοφόροι και παραγωγικοί.
Δηλαδή, ως παράδειγμα και σε απλά ελληνικά:
Θα εξαναγκαστούν να φύγουν οι άνεργοι από τα αστικά κέντρα και να πάνε στην επαρχία, όπου μαζικά θα ασχοληθούν με τις αγροτικές καλλιέργειες. Με αυτόν τον τρόπο π.χ. η τιμή της Ελληνικής πατάτας (αφού θα παράγεται από πάμφθηνά αγροτικά χέρια) θα μειωθεί κατά πολύ και θα πουλιέται φθηνότερα στις λαϊκές αγορές, από την εισαγόμενη από την Αίγυπτο και Συρία. Δηλαδή η νέα γενιά Ελλήνων πατατό-καλλιεργητών θα ζει ελάχιστα καλύτερα από τους συναδέλφους της του Τρίτου κόσμου, που όπως γνωρίζουμε όλοι διαβιούν σε συνθήκες εξαθλίωσης.

Πηγή : Στοχασμός-Πολιτική

Τελικά, να γυρίσω να βάλω πατάτες, ή θα σταματήσουν κι αυτοί που βάζουν σήμερα;

Νέα υπηρεσία ανακύκλωσης

Η υπηρεσία παρέχεται δωρεάν προς όλους τους ενδιαφερομένους.

(Αναδημοσίευση)

Τα συναισθήματα της οικογένειας στις φάσεις που διέρχεται μετά τη διάγνωση

Η οικογένεια λειτουργεί μέσα στην κοινωνία και επηρεάζεται από το κοινωνικό περιβάλλον.
Τα συναισθήματα της οικογένειας διέρχονται από διάφορα στάδια μετά τη διάγνωση. Κάθε άνθρωπος αντιδρά και αντιμετωπίζει διαφορετικά τις καταστάσεις που έχει να αντιμετωπίσει στη ζωή του, και έτσι τα μέλη της οικογένειας αντιμετωπίζουν διαφορετικά συναισθήματα. Τα κυριότερα συναισθήματα που έχουν παρατηρηθεί και καταγραφεί είναι:


Σοκ και θλίψη

Ενώ η οικογένεια περίμενε ένα υγιές, όμορφο, χαρούμενο παιδί έρχεται η διάγνωση. Αυτισμός. Η λέξη από μόνη της είναι βαριά, πολύ περισσότερο όταν με το άκουσμά της, η εικόνα που έρχεται στο μυαλό είναι αύτή που προβάλλεται συχνά, δηλαδή της πολύ σοβαρής διαταραχής. Το παιδί που περίμενε η οικογένεια "έχει πεθάνει". Αυτό το παιδί δεν είναι αυτό που περίμενε. Είναι σαν να θρηνείς το χαμό ενός αγαπημένου προσώπου.
Είναι δύσκολο να το δεχθεί κάποιος αυτό. Είναι οδυνηρό χτύπημα, που εκτός από το σοκ προκαλεί και θλίψη. Ο καθένας βιώνει το γεγονός με το δικό του τρόπο. Άλλος θα κλάψει θρηνώντας, άλλος αφοσιώνεται στην εργασία του και αφήνει τα προβλήματα να τρέχουν, άλλος θα κάνει κάτι άλλο.
Σημαντικό είναι να μην κλείσουν τα κανάλια επικοινωνίας. Κανένας γονιός δεν πρέπει να "φορτώνει το βάρος" αποκλειστικά στον άλλο, πρέπει να το μοιράζονται.
Μετά το θρήνο, χρειάζεται η ενημέρωση και η γνώση.


'Αρνηση

Πολλοί γονείς αρχικά προσπαθούν να πείσουν τον εαυτό τους ότιδεν συμβαίνει τίποτα και ότι το παιδί τους είναι φυσιολογικό. Αυτό συμβαίνει όταν τα προβλήματα δεν είναι σοβαρά ή δεν δίνεται ιδιαίτερη σημασία σε αυτά. Έρχεται όμως η επόμενη μέρα, που πάλι κάτι σοβαρό συμβαίνει για να τους υπενθυμίσει για πιο λόγο επεδίωξαν τη διάγνωση.
"Το παιδί μου δεν έχει τίποτα απ' όλα αυτά που μου λένε"
"Δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να συμβαίνει αυτό !! Είχε γεννηθεί τόσο τέλειο!! Πρέπει να είναι λάθος"
"Οι ειδικοί τα βγάζουν όλα προβληματικά"
"Το είπε και ο παιδίατρος, μην το πας σε παιδοψυχιάτρους και ψυχολόγους, γιατί αυτοί τους βγάζουν όλους με πρόβλημα"
"Δεν είναι τίποτε, και ο πατέρας του ήταν κλειστός τύπος, και η πεθερά μου άργησε να μιλήσει"
Και ψάχνουν για άλλους ειδικούς, για περισσότερες γνώμες. Η επιθυμία να ακούσουν μια άλλη διάγνωση τους οδηγεί σε "ειδικούς" που "χαϊδεύουν τα αυτιά" και τους λένε αυτά που θέλουν να ακούσουν.
Όταν αποδέχονται το πρόβλημα αναζητούν πληροφορίες για το πρόβλημα. Βασικό είναι στη φάση αυτή οι πληροφορίες να είναι έγκυρες και να μην προκαλούν σύγχυση.

Θυμός, οργή, αγανάκτηση, πανικός

"Γιατί έτυχε σε μας αυτό;"
"Σε τι φταίξαμε Θεέ μου κι μας τιμώρησες;"
"Τι φταίει αυτό το παιδί να τυραννιέται;"
"Υπάρχουν τόσοι που δεν προσέχουν και έχουν φυσιολογικά παιδιά, ενώ εμείς;"
"Τι θα πούμε στις οικογένειές μας;"
"Τι θα πουν τα πεθερικά μου;"
"Τι θα κάνουν οι φίλοι μας αν το μάθουν;"
"Δεν θα μας θέλει κανένας πλέον"
"Όλοι εμάς θα βλέπουν όταν πάμε κάπου;"
Δεν χρειάζεται να δοθούν απαντήσεις στο "γιατί", στο "τι", στο "πώς" από τρίτους. Σε αυτή τη φάση
οι γονείς χρειάζονται να μην τους αφήσουν μόνους τους, είτε είναι "ειδικοί" είτε φίλοι.

Ενοχή

Πολύ συχνά οι γονείς αναρωτιούνται:
"Φταίω εγώ;"
"Μήπως φταίει κάτι που έκανα ή δεν έκανα;"
"Μήπως φταίει η κληρονομικότητα;"
ή ρίχνουν την ευθύνη στον άλλο:
"Μήπως φταίει το φάρμακο που έπαιρνες;"
"Μήπως φταίει που κάπνιζες;"
"Μήπως φταίει που ο αδελφός σου είχε ψυχολογικά προβλήματα και νοητική υστέρηση;"
Κάποιοι πιστεύουν ότι τους τιμώρησε ο Θεός, ή η Θεία Δίκη για κάτι κακό που έκαναν, ή ότι τους "χάρισαν" ένα σταυρό δοκιμασίας.
Με τη σωστή ενημέρωση, τα συναισθήματα ενοχής μειώνονται ώσπου παύουν να υπάρχουν. Οι γονείς, αντί να αισθάνονται υπεύθυνοι για τον αυτισμό του παιδιού τους, πρέπει να συγκεντρωθούν σε αυτά για τα οποία είναι υπεύθυνοι:
- Να δείξουν την αποδοχή, την αγάπη τους και να υποστηρίζουν διαρκώς αυτό το υπέροχο, ξεχωριστό παιδί που θα τους μάθει περισσότερα απ' όσα μπορούν να φανταστούν και θα τους φέρει όμορφες στιγμές αι απρόσμενες χαρές.
Ανησυχία

Οι γονείς ανησυχούν κυρίως, για τη βαρύτητα της διαταραχής, για την εξέλιξη του παιδιού, αν θα βρουν ικανούς επαγγελματίες για την κατάλληλη θεραπεία, για τη στάση των οικείων και φίλων τους απέναντι στο παιδί και στην οικογένειά τους.
Το σημαντικό είναι να παραμένει η οικογένεια ενωμένη και να αντιμετωπίζουν από κοινού τα όποια προβλήματα παρουσιάζονται.
Δεν πρέπει να απομονωθούν από τον κόσμο αλλά να προσπαθήσουν να τους ευαισθητοποιήσουν.

Το στίγμα

Το στίγμα που ακολουθεί το παιδί και την οικογένειά του, καθώς και ο "ρατσισμός" εναντίον του είναι ένα πολύ μεγάλο εμπόδιο που πρέπει να υπερπηδηθεί. Εκτός από την προσωπική μάχη που δίνουν οι γονείς γι' αυτό, είναι σημαντικό να γίνεται ενημέρωση της κοινής γνώμης, σχετικά με τη φύση του αυτισμού, τον κόσμο, τα συναισθήματα, τις ανάγκες τους, την αναγνώριση του δικαιώματος για ζωή σε αυτά τα παιδιά και τις οικογένειές τους.

(Στ. Νότας)

Booking.com

Ένα προσκλητήριο σε γάμο στις Κυκλάδες το Σεπτέμβρη είναι μια καλή αφορμή για μια ολιγοήμερη εξόρμηση. Μια αναζήτηση στις προσφορές των ακτοπλοϊκών είχε αίσιο τέλος, και έμεινε το κλείσιμο του οικογενειακού δωματίου. Στην ιστοσελίδα του Booking.com βρήκα μια αρκετά καλή προσφορά, με το δίκλινο στα 108 ευρώ, το τρίκλινο στα 112 και το τετράκλινο στα 116 για 4 διανυκτερεύσεις. Μην μπορώντας να καταλήξω σε πιο ακριβώς δωμάτιο πρέπει να επιλέξω, αποφάσισα να επικοινωνήσω τηλεφωνικώς με το κατάλυμα για να πάρω τις απαραίτητες διευκρινήσεις. Μια αρκετά ευγενική κυρία μου εξήγησε πως θα μου αφήσει ένα τετράκλινο στην τιμή του δίκλινου, "45 ευρώ η βραδυά" όπως μου εξήγησε.
"Γιατί στην ιστοσελίδα έχει άλλες τιμές;" τη ρωτάω, "μήπως τα δωμάτια που δίνετε μέσω της ιστοσελίδας δεν είναι καλά;..
Και κάπου εκεί αρχίζει να ψελλίζει ότι οι κρατήσεις μέσω της ιστοσελίδας έχουν ειδική επιδότηση - από πού άραγε; - και μάλιστα ότι αυτή η προσφορά έχει τελειώσει από χθες και δεν έπρεπε να τα εμφανίζει ακόμη.
"Μήπως να τα κλείσω μέσω της ιστοσελίδας, για να πάρετε και την επιδότηση;" συνεχίζω απτόητη...
Μου ζητάει 5' λεπτά "για να βρει τι έχει συμβεί" και όταν με ξαναπαίρνει, μου κλείνει το 4κλινο δωμάτιο στην τιμή της ιστοσελίδας για το τρίκλινο - και μάλιστα ζητάει την πιστωτική για να κάνει την χρέωση κατευθείαν...
Τελικά, θέλει ψάξιμο και επιμονή για να μας πάρουν στα σοβαρά οι ξενοδόχοι μας. Πρέπει να επιμείνουμε για να απαιτήσουμε τις τιμές που προσφέρουν στους ξένους επισκέπτες - λες και μας κάνουνε χάρη που μας δέχονται στα καταλύματά τους χρεώνοντάς μας όσο όσο...

Διακοπές στην Ερέτρια

Ως γνήσιος ταξιδιώτης, τις διακοπές μου τις ήθελα με εξερευνήσεις, με αναζητήσεις, να ψάχνω πέτρα πέτρα τους τόπους που με φιλοξενούσαν στις εξορμήσεις μου. Ο σύντροφος της ζωής μου είχε λίγο διαφορετικές απόψεις επί του θέματος - ήθελε μεν εξερευνήσεις, αλλά "όχι πάλι πέτρες" - και τελικά εξερευνούσαμε τις τοπικές ταβέρνες και τις ντόπιες γεύσεις, που συνήθως αφήναμε και ένα βδομαδιάτικο σε κάθε ταβερνιάρη για τα "ντόπια" που μας φίλευε - ακριβό χόμπι... Βέβαια ο βαθμός δυσκολίας δυσκόλεψε ακόμη περισσότερο με τα δύο καμάρια μας, που και τις πέτρες και τις ντόπιες ποικιλίες προτιμούν να τα μετατρέπουν σε κομφετί - και η επιλογή για λίγες μέρες ξεκούραση ήταν δύσκολη.

Τελικά, έκανα μια επιλογή τελευταίας μέρας, για Ερέτρια. Λίγο το all inclusive, λίγο το ότι ήταν κοντά στην Αθήνα, με έκαναν να το επιλέξω - και πέρασα σε άλλη φάση!
Το ξενοδοχείο τελικά είναι δυο μονάδες, το (παλιό) Ερέτρια Village και το (νεότερο) Holidays in Evia. Το πρώτο είναι πιο κοντά στη θάλασσα, έχει ένα κεντρικό κτίριο και πολλά διώροφα μπαγκαλόουζ, πρόσβαση στη θάλασσα και σε μια πισίνα αλμυρού νερού. Το δεύτερο είναι πιο μέσα, με πολλά διάσπαρτα μπαγκαλόουζ (πιο αναβαθμισμένα, έχουν κι ένα αστέρι παραπάνω...) και μια πισίνα που δεν έχω ξαναδεί παρόμοια (να πω πέντε μαζί;).

Η διαμονή μας ήταν στο πρώτο. 2 λεπτά στη θάλασσα - που η πλαζ είναι 300 μέτρα, γαλάζια σημαία, αλλά δεν λέει και πολλά. Η πισίνα με το αλμυρό νερό καλή, αλλά αρκετά βαθιά - δεν έχει κανένα σημείο κατάλληλο για τα παιδιά.
Το πρωινό και τα γεύματα προσφέρονται στο εστιατόριο του HiE, που είναι 10 λεπτά από το δωμάτιο μας, οπότε τελικά επιλέξαμε την πισίνα του για τις ημερήσιες εξορμήσεις μας. Τα 2/3 της πισίνας είναι στους ογδόντα πόντους, κατάλληλα για παιδιά - ενώ έχει και σημεία με 20 πόντους, κατάλληλα ακόμη και για βρέφη! Η κόρη ήταν σχεδόν όλη μέρα στην πισίνα, ενώ ακόμη και ο γιος που φοβόταν το νερό, όταν μας έβλεπε μέσα έφερνε το σωσίβιο για να τον πάρουμε στην παρέα μας!
Η συνολική έκταση είναι 130 στρέμματα, με υπέροχους κήπους με δέντρα, φυτά και λουλούδια, και πουλιά σε τέλεια αρμονία. Λες και βρίσκεσαι στον παράδεισο! 

Όλη τη μέρα είχε εκδηλώσεις - mini club για τα παιδιά, aqua aerobic στην πισίνα, πρωταθλήματα beach volley κλπ. Το βράδυ, στο αμφιθέατρο στις 9.00 είχε τη mini disco για τα τα παιδιά, στις 9.45 ειδικό πρόγραμμα (ντόπιους χορούς, θεατρικές παραστάσεις, κωμικές φάσεις) σε πολυεθνική βέρσιον (ελληνικά, γαλλικά, ιταλικά, αγγλικά και όποιον άλλο γκρουπ είχε...) και στις 11.00 ξεκινούσε πρόγραμμα disco για τους μεγαλύτερους.
Η κουζίνα είχε από όλα. Ελληνικά πιάτα, γαλλική-ιταλική κουζίνα, και κάθε μέρα κάποιο πιάτο είχε την τιμητική του...
Σπάνια περνάω τόσο απολαυστικά λίγες μέρες διακοπων, και σίγουρα θα το ξαναεπισκεφτώ... Ειδικά για οικογένειες με μικρά παιδιά είναι ιδανικό... Και τα λίγα που με ενόχλησαν δεν στάθηκαν εμπόδιο για να απολαύσω ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ!

Και τώρα τι κάνουμε;

Έχω χαθεί από τη μπλογκόσφαιρα τελευταία, γιατί ο ελεύθερος χρόνος μου συνεχώς και μειώνεται. Ήξερα ότι τα παιδιά χρειάζονται πολύ χρόνο και κόπο, όμως κάπου έβλεπε ότι παραήταν μεγάλες οι απαιτήσεις. Νόμιζα ότι φταίω εγώ, ότι δεν κάνω καλή διαχείριση χρόνου, ενέργειας, κουράγιου.
Ώσπου πριν λίγες μέρες, η παιδοψυχολόγος άφησε πρώτη φορά τη νύξη. "Σύνδρομο" είπε. Και χάθηκε η γη κάτω από τα πόδια μου.
 Η πρώτη μου σκέψη ήταν η άρνηση. "Όχι το δικό μου παιδί", δεν γίνεται...
 Η δεύτερη "θέλει πολύ ψάξιμο, να δούμε αν υπάρχει ίχνος αλήθειας". Και όσο έκανα αναζήτηση στο διαδίκτυο, έβγαλα πολλά. Ναι, υπάρχουν και πιο βαριά στάδια, αλλά τα συμπτώματα ξεκινάνε από αυτά που ήδη αντιμετωπίζουμε. Όχι, δεν είμαστε τελικά ανίκανοι - το παιδί έχει το πρόβλημα, και μεις πρέπει να εκπαιδευτούμε κατάλληλα. Και ναι, χρειάζονται μεγάλα αποθέματα κουράγιου για το δύσκολο έργο που έχουμε μπροστά μας.
Τουλάχιστον τώρα ξέρω με τι έχω να παλέψω...

Έρωτας και πολιτική...

Πόσα μπορεί να χωρέσει μια ζωή; Από το "Κώστα μου"-"Αντρέα μου"-"Χαρίλαέ μου" φτάσαμε στο "Νικολά μου"-"Γιώργο μου"...

Η ευτυχία ανήκει στο αύριο;

Η ευτυχία «έρχεται» στα 74!

Όπως το κρασί, που όσο παλιώνει γίνεται πιο μεστό και εύγεστο, έτσι και οι άνθρωποι, κατακτούν την ευτυχία στο λυκόφως της ζωής τους: στα 74!

Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζεται μακροχρόνια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Social Indicators Research» (Έρευνα Κοινωνικών Δεικτών) και στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 21.000 άνδρες και γυναίκες.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η ευτυχία έρχεται στα 74, όταν ο άνθρωπος αντιμετωπίζει λιγότερες ευθύνες και οικονομικές ανησυχίες και διαθέτει περισσότερο ελεύθερο χρόνο για τον εαυτό του. Το αίσθημα ικανοποίησης και ευτυχίας μειώνεται συνεχώς μετά την εφηβική ηλικία και συνεχίζει την καθοδική πορεία του μέχρι περίπου την ηλικία των 40 ετών. Στη συνέχεια, η ευτυχία μένει στάσιμη μέχρι τα 46 χρόνια, οπότε αρχίζει να παίρνει την …ανηφόρα, για να αποκορυφωθεί μετά από περίπου 30 χρόνια, στην ηλικία των 74 ετών.

Σε μια κλίμακα βαθμολόγησης από το μηδέν (καμία ευτυχία) έως το επτά (πλήρης ευτυχία), οι έφηβοι αξιολογούσαν με 5,5 κατά μέσο όρο την ικανοποίησή τους από τη ζωή τους, αλλά αυτή η βαθμολογία βαθμιαία έφθινε, φθάνοντας περίπου στο 5 στην ηλικία των 40 ετών. Στην ηλικία των 74 ετών, η ικανοποίηση από τη ζωή παρουσίαζε την υψηλότερη βαθμολογία (5,9) και στη συνέχεια έπεφτε πάλι, λόγω κυρίως των προβλημάτων υγείας.

Επειδή εκ των πραγμάτων η ευτυχία και η ικανοποίηση είναι υποκειμενικά αισθήματα, οι ερευνητές επεσήμαναν ότι πιθανώς οι άνθρωποι μαθαίνουν να εκτιμούν περισσότερο τη ζωή τους όσο μεγαλώνουν, συνεπώς ευχαριστιούνται με αυτό που έχουν και ...γκρινιάζουν λιγότερο, επιθυμώντας να ζήσουν όσο γίνεται καλύτερα τα χρόνια ζωής που τους έχουν απομείνει. Αυτή η αυξημένη συνειδητοποίηση του επερχόμενου θανάτου κάνει τους πιο μεγάλους να δίνουν προτεραιότητα στο να ζήσουν όσο γίνεται καλύτερα τις εμπειρίες τους.

Πάντως, οι ερευνητές επεσήμαναν ότι φαίνεται πως υπάρχουν διαφορές από χώρα σε χώρα. Για παράδειγμα, στη Γερμανία το επίπεδο ικανοποίησης και ευτυχίας των ανθρώπων εμφανίζεται πιο σταθερό και με λιγότερα «σκαμπανεβάσματα» στη διάρκεια της ζωής σε σχέση με τη Βρετανία.


 Αναδημοσίευση από :  zougla.gr 


Οπότε, σύμφωνα με το παραπάνω άρθρο, έχουμε όλο το χρόνο μπροστά μας να βρούμε όση ευτυχία μας αναλογεί και δεν έχουμε βρει ακόμη. Δεν αναφέρει βέβαια για τις γεροπαραξενιές, τις γερομουρμούρες, ίσα ίσα που επισημαίνει ότι οι άνθρωποι στα -ηντα γκρινιάζουν όλο και λιγότερο (αν και ειλικρινά δεν έχω συναντήσει ακόμη αυτά τα άτομα, μήπως είναι από τις διαφορές από χώρα σε χώρα;). Πάντως, καθώς βρίσκομαι στο φάσμα που το άρθρο αναφέρει σαν ορόσημο στην ευτυχία, μένει να περιμένω να επαληθευτεί η ανηφόρα σε μερικά χρονάκια...

Τη βραδιά μου απόψε μη μου τη χαλάς

Γαλλογερμανικη κατοχή
Διεθνές Νομισματικό Ταμείο
Greek Statistics
14ος μισθός
13ος μισθός
Μείωση αποδοχών
...


Αρκετά! Για την Ελλάδα ρε γαμώτο!

Τη βραδιά μου απόψε
στιχοι/μουσικη: Γιαννης Σπανος/ Αλεκος Σακελλαριος
ερμηνεια: Μαρινελλα

Τη βραδιά μου απόψε μη μου τη χαλάς

μάθε και λιγάκι να χαμογελάς

Κάνε λίγο κέφι, πιες ένα κρασί

Χόρεψε κι εσύ

Τη βραδιά μου απόψε μη μου τη χαλάς

γιατί πεισματώνεις και δε μου μιλάς

Άσε με λιγάκι κι εγώ να χαρώ

κι έμπα στο χορό

Τη βραδιά μου απόψε μη μου τη χαλάς

μάθε και λιγάκι να χαμογελάς

Τις παρατηρήσεις και τις συμβουλές

αύριο μου τις λες

Τη βραδιά μου απόψε μη μου τη χαλάς

Ούτε μ’ αγκαλιάζεις ούτε με φιλάς

Άσε πια το ύφος σου το σοβαρό

κι έμπα στο χορό

Τουριστικές εξορμήσεις (συνέχεια)

Το να χρειαστεί να μετακινηθεί κάποιος με το ΙΧ αυτοκίνητό του (ναι, αυτό για το οποίο καλείται να πληρώσει κάθε χρόνο το όποιο ποσό του επιβληθεί για τέλη κυκλοφορίας) δεν είναι πάντα για λόγους αναψυχής. Ωστόσο, φαίνεται πως επειδή ο τουρισμός στην ελληνική περιφέρεια παρουσιάζει κάμψη, αποφασίστηκε από όλους τους αρμόδιους να τεθεί σε εφαρμογή το σχέδιο "μένουμε ελλάδα", και συμπληρωματικά το "γυρίζουμε την ελλάδα".
Την προηγούμενη Τρίτη είχα προγραμματίσει μια επίσκεψη μέχρι την Πάτρα, για επανεξέταση στο νοσοκομείο μετά από επέμβαση. Με το μαγικό χαρτάκι του νοσοκομείου στα χέρια, οι αγρότες στην Αμφίπολη άνοιξαν τις αλυσίδες στα τρακτέρ τους και μου ΕΠΕΤΡΕΨΑΝ να χρησιμοποιήσω την παλιά εθνική προς την Ασπροβάλτα. Στην επιστροφή την επόμενη μέρα, η Ασπροβάλτα με υποδέχθηκε πάλι, καθώς η Εγνατία φαίνεται ότι δεν ανήκει στο οδικό δίκτυο για το οποίο έχουμε ελεύθερη πρόσβαση ως πολίτες αυτής της χώρας.
Μια επίσης προγραμματισμένη (προ διμήνου, ας είναι καλά το ΕΣΥ και τα ραντεβού του) επίσκεψη σε νοσοκομείο της θεσσαλονίκης αυτή τη Δευτέρα, μου απέδειξε ότι η Εγνατία εξακολουθεί να τελεί υπό κατοχή. Βαρέθηκα να βλέπω την Ασπροβάλτα. Στην επιστροφή όμως, η Εγνατία ήταν κλειστή από τη διασταύρωση Ρεντίνας. Πόσα χρόνια είχα να δω τη Ρεντίνα και το Σταυρό! Στα Βρασνά, η τροχαία μας κατεύθυνε στο εσωτερικό του χωριού, το οποίο ομολογώ δεν είχα την ευτυχία να γνωρίσω άλλη φορά. Ας είναι καλά οι τουρ οπερέιτορς - δασεργάτες, που συνέτειναν στην τουριστική μου επιμόρφωση και αναψυχή.
Στη γέφυρα του Στρυμώνα στην Αμφίπολη, ένας ακόμη ευγενικός τροχαίος μου εξήγησε πως στο σημερινό τουριστικό πακέτο συμπεριλαμβάνεται και Νιγρίτα-Σέρρες. "Μα είμαι με το μωρό" ψέλλισα, ελπίζοντας πως το μόλις 18 μηνών βρέφος μπορούσε να συγκινήσει. "Και για Δράμα και για Καβάλα από κει πάει", μου εξήγησε, και μου έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω από κοντά τον υπέροχο κόσμο των Σερρών που διαφημίζει ο Καπουτζίδης.
Αντί για 260 χιλιόμετρα που γράφει συνήθως το καντράν, αυτή τη φορά έγραψε 380. Συνολικά πάνω από 10 ευρώ επιβάρυνση στη βενζίνη, και κοντά στις 1 1/2-2 ώρες καθυστέρηση, μόνο για τη δική μου υποχρεωτική μετακίνηση. Χαίρομαι που μπορώ να συνεισφέρω με τον οβολό μου και τον ελεύθερο χρόνο μου στην τουριστική ανάπτυξη της χώρας, με την ευγενική χορηγία κοινοπραξιών (βλ.Τέμπη), αγροτών, δασεργατών και λοιπών tour-operators.

Η Ελλάδα στα δύο...

Χρειάστηκαν λίγες ώρες, για να μεταμορφωθεί το τοπίο της πρώτης φωτογραφίας (η πιο γραφική στιγμή του εθνικού μας δικτύου) στο θλιβερό τοπίο της δεύτερης.
Το Σεπτέμβρη του 2009 έγιναν κάποια έργα από την 'Κοινοπραξία' : "Εκ περιτροπής γίνεται η κυκλοφορία των οχημάτων στην Κοιλάδα των Τεμπών μέχρι και την Τετάρτη καθώς τοποθετούνται πλέγματα για την προστασία από την πτώση βράχων. Τα έργα θα εκτελούνται από τις 7 το πρωί μέχρι τις 12 το μεσημέρι." (Πηγή: Έθνος)
Η επιτροπή του ΤΕΕ ήταν πολύ απόλυτη στην εκτίμησή της. "Μεταξύ άλλων σημειώνει πως σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι ιδιαίτερα υψηλές και παρατεταμένες βροχοπτώσεις όλου του προηγηθέντος διαστήματος που μάλιστα ακολούθησαν περίοδο ξηρασίας. Αναφέρει ακόμη πως σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, δεν πρέπει να έπαιξαν ρόλο στην κατάπτωση οι εκρήξεις για της διάνοιξη της σήραγγας στην περιοχή." (Πηγή : Πρώτο Θέμα)
Η επιτροπή του ΓΕΩΤΕΕ ήταν πιο προσεκτική στις διατυπώσεις της. "Για την εκδήλωση του φαινομένου των καταπτώσεων στην Κοιλάδα των Τεμπών πιστεύουμε ότι δεν είναι ικανή η παρουσία ενός και μόνο παράγοντα. Απαιτείται η συνύπαρξη πολλών παραγόντων, που έχουν σχέση τόσο με τις γεωλογικές, γεωτεχνικές και μορφολογικές συνθήκες όσο και με τις περιβαλλοντικές συνθήκες και ανθρώπινες παρεμβάσεις και δραστηριότητες...Μάλιστα, τέτοιος παράγοντας είναι και η συνεχή επαναλαμβανόμενη καταπόνηση από τις εκρήξεις στα μέτωπα διάνοιξης της σήραγγας, είναι ένα θέμα που πρέπει να διερευνηθεί.... Καλό θα ήταν να γίνεται έλεγχος της ζώνης επιρροής και της έντασης των δονήσεων από τις εκρήξεις για να εξασφαλιστεί ότι δεν θα επηρεάσουν την υπάρχουσα επισφαλή ισορροπία σε θέσεις όπου η σήραγγα θα πλησιάσει τα πρανή της οδού." (Πηγή : Έθνος)
Από τις εφημερίδες δεν περίμενα έτσι κι αλλιώς πολλά. Η τηλεόραση επίσης περνάει το θέμα στα ψιλά - δεν "πουλάει", άσε που έχουμε και μεγαλομετόχους...
Ο Τριανταφυλλόπουλος βρίσκει ευκαιρία να τα χώσει στους μεγαλομετόχους, λέγοντας δυνατά αυτό που μουρμουράνε 10 εκατομμύρια Έλληνες : "Τα φουρνέλα έριξαν τα Τέμπη" (πηγή : zougla.gr)
Ο καθηγητής Λέκκας προειδοποιεί στη "Μακεδονία" : "και στις εναλλακτικές διαδρομές υπάρχει σοβαρός κίνδυνος κατολισθήσεων. "! Η Ζούγκλα συμπληρώνει : "Χαρακτηριστικά αναφέρουν πως δύο γέφυρες κατά μήκος τη παρακαμπτηρίου μέσω Ελασσόνας έχουν ήδη υποστεί καθιζήσεις της τάξεως του 30% -με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε επικινδυνότητα."
Αλλά "δεν είναι μόνο η κατολίσθηση των Τεμπών στα μέσα του Δεκέμβρη που έκοψε την Ελλάδα στα δύο και στοίχισε τη ζωή σε έναν άνθρωπο. Στα τέλη Δεκεμβρίου οι ισχυρές βροχοπτώσεις προκάλεσαν κατολισθήσεις στο 18ο χλμ. της επαρχιακής οδού Νέων Μουδανιών - Καλλιθέας αλλά και σοβαρές κατολισθήσεις πριν από μερικά 24ωρα στο νομό Ιωαννίνων καθώς και στο νομό Αχαΐας, όπου ξεριζώθηκαν δεκάδες δένδρα." (Πηγή : Μακεδονία)
Στην επιστροφή είπα να δοκιμάσω την τύχη μου από τον παραλιακό της Λάρισας. 86 χιλιόμετρα, αρκετά από αυτά ζόρικα... Τα πέτυχα με φως ημέρας και χωρίς κίνηση και πάλι χρειάστηκαν 1 ώρα και 20 λεπτά για να τα διασχίσω. Οι αγρότες συνεχίζουν κανονικά τις δουλειές τους, βγαίνοντας με τα τρακτέρ στο δρόμο με την ησυχία τους, σταματώντας όπου τους βολέψει στη μέση του δρόμου - δεν τολμώ να ελπίζω ότι έχουν όλοι φανάρια για τις νυχτερινές ώρες... Λάρισα-Μάλγαρα 2 ώρες, 30 λεπτά λιγότερο από την ορεινή διαδρομή - ήταν και η ορατότητα και η κίνηση καλύτερη βέβαια, οπότε ίσως δεν έχει μεγάλη διαφορά, αλλά σε γενικές γραμμές είναι καλύτερη αυτή η παράκαμψη.
Το σκέφτηκα για τη διαδρομή μέσω Ρίου-Ιωαννίνων, αλλά μιας και η επόμενη μου διαδρομή για Ρίο είναι σε δυο βδομάδες, είπα να δοκιμάσω και την εναλλακτική της παραλιακής.
Αλήθεια θα ανοίξουν τα διόδια από Δευτέρα; Είναι ΤΡΕΛΟΙ;;; Ελπίζω και πιστεύω ο αγώνας των κατοίκων να έχει αποτέλεσμα.

Τέμπη - η σύγχρονη Ελλάδα

Πέρασα από την περιοχή την προηγούμενη Παρασκευή το απόγευμα, ταξιδεύοντας από Δράμα για ΑΘήνα.
Η κοπέλα στα διόδια στα Μάλγαρα, χαμογελαστή, περιτριγυρισμένη από πινακίδες που γράφανε "φορτηγά για ΑΘήνα από Κλειδί", "Τέμπη κλειστά". Όταν την ρώτησα από πού θα πάμε ως ΙΧ, απάντησε "κανονικά, ο δρόμος έχει μόνο μια λωρίδα για τα ΙΧ, αλλά περνάτε κανονικά από τα Τέμπη, η παράκαμψη είναι μόνο για τα φορτηγά"... Ρε λές να έχει δίκιο; Το λεωφορείο του ΚΤΕΛ που πήγε χθες βράδυ από Σωτηρίτσα; Δεν το πρόσεξαν και το άφησαν να φτάσει Αιγίνιο; Ίσως το βράδυ να είναι πιο λάσκα η κατάσταση.
Στον Κορινό ανατροπή στα σχέδια για "κανονική διέλευση". Η τροχαία είχε κλείσει την εθνική, εκτρέποντας την κυκλοφορία από Σβορώνο- Άγιο Δημήτριο-Ελασσώνα-Λάρισα. Είχε ήδη σκοτεινιάσει, στις στροφές πιάνει σχεδόν πάντα ομίχλη και κοντέψαμε αρκετές φορές να τσακιστούμε. Τροχαία με ελάχιστη παρουσία. Ήταν μόνο κάποιοι τροχονόμοι σε κάποιες από τις διασταυρώσεις (όχι σε όλες), και η μοναδική απάντηση ήταν "προχωράτε κανονικά, όπου λένε οι ταμπέλες", βιαστικά γιατί ακολουθούσαν κι άλλα αυτοκίνητα. Πουθενά στα επικίνδυνα σημεία, και είχε αρκετά ο δρόμος (σούρουπο, ομίχλη, στροφές), όπως επίσης και αυτοκίνητα σταματημένα (βλάβες; σωματική ανάγκη;)
Κάποια στιγμή φτάνουμε Ελασσώνα, μέσα από την πόλη. Ο βενζινάς δεν προσφέρει την τουαλέτα του - έπρεπε να σταματήσω κι εγώ στα υπαίθρια στις στροφές... Τόση ταλαιπωρία, δεν τη χωράει ο νους...
Κάναμε 2,5 ώρες από Μάλγαρα για να βρεθούμε στη Λάρισα, και επειδή δεν είχε τις απαραίτητες ταμπέλες για να μας κατευθύνει προς Γυρτώνη, μπήκαμε μέσα στην πόλη. Θα βγούμε ποτέ Εθνική;
Μετά τη Λάρισα, ο σταθμός διοδίων ανοικτός, με τους υπαλλήλους στο πόστο τους. Σταματώ για να εκφραστώ αλά γαλλικά, αποφασισμένη να μην πληρώσω - ωστόσο αυτή η κοπέλα, επίσης χαμογελαστή, μου λέει "είναι ελεύθερα, περάστε"... Και γιατί είσαι στο πόστο σου καλό μου κορίτσι; Χάθηκαν οι πινακίδες;
Από τη Λαμία και μετά, τα διόδια κανονικότατα - δεν έχει πρόβλημα ο δικός τους ο δρόμος...
Στη Λαμία σταματήσαμε στον Αλέξανδρο. Ο νταλικέρης είναι πτώμα. 5μισή ώρες έκανε αυτός από Μάλγαρα για Λάρισα, από το Κλειδί. Στην επιστροφή λέει θα πάει Λαμία-Τρίκαλα-Μετέωρα-Γρεβενά, δεν αντέχει να ξαναπεράσει τα ίδια. Τα πόδια του δεν υπακούνε πια, θα κοιμηθεί στη Λαμία λίγο γιατί δεν αντέχει να συνεχίσει άλλο. Και σκέφτομαι πως σαν κι αυτόν θα υπάρχουν χιλιάδες νταλίκες με κουρασμένους νταλικέρηδες, που κάποιοι από αυτούς δεν θα ξεκουραστούν γιατί βιάζονται... Ο θεός να μας βοηθήσει...
Γιατί στην τηλεόραση λένε πως τα ΙΧ πάνε από Σωτηρίτσα; Ελπίζω στην επιστροφή να μας αφήσουνε να πάμε από κει. Δεν αντέχω άλλη Ελασσώναααααα

Εμβόλια στα αζήτητα...

Η Γερμανία εξετάζει το ενδεχόμενο να δωρίσει 2,2 εκατομμύρια δόσεις πανδημικού εμβολίου σε φτωχές χώρες, καθώς οι Γερμανοί πολίτες που μπήκαν στη σειρά για να προστατευθούν από τον Η1Ν1 ήταν λιγότεροι από ό,τι αναμενόταν, όπως ανακοίνωσαν οι αρχές υγείας στο Βερολίνο.

Η Γερμανία, μια χώρα με 80 εκατομμύρια κατοίκους, παρήγγειλε 50 εκατομμύρια δόσεις, όταν πίστευε ότι θα χρειάζονταν δύο δόσεις για κάθε άτομο. Ωστόσο, στη συνέχεια ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανακοίνωσε ότι η μία δόση αρκεί.

Μετά τον εμβολιασμό 5-8 εκατομμυρίων Γερμανών έως τώρα, η ζήτηση εμφανίζει κάμψη, την ίδια ώρα που ξεκινούν οι καθυστερημένες αποστολές εμβολίων από εργοστάσια από όλο τον κόσμο. Οι υπουργοί Υγείας των 16 γερμανικών κρατιδίων αποφάσισαν ότι δεν είναι απαραίτητη η παράδοση εμβολίων που είχε προγραμματιστεί για την τελευταία εβδομάδα του Δεκεμβρίου.

Δεδομένου ότι η Γερμανία δεν μπορεί να ακυρώσει το συμβόλαιο, ενώ θα πρέπει έτσι κι αλλιώς να πληρώσει τα μεταφορικά, τα οποία είναι ήδη κανονισμένα, η επόμενη επιλογή είναι να πουλήσει τα πλεονάζοντα εμβόλια σε άλλη χώρα. Αν ούτε αυτό επιτύχει, τότε η Γερμανία θα δωρίσει τα εμβόλια.

Ο Hartmut Schubert, υπουργός Υγείας του κρατιδίου της Thuringia, δήλωσε στην εφημερίδα Westfalen Blatt ότι τα εμβόλια μπορεί να δωριστούν στην Ουκρανία ή τη Μολδαβία ή το Αφγανιστάν.

Στις αρχές Νοεμβρίου, όταν κατέφθασαν τα πρώτα εμβόλια στη Γερμανία, εκατομμύρια ανήσυχοι Γερμανοί στριμώχτηκαν στην ουρά κάτω από βροχή για τον δωρεάν εμβολιασμό και οι γιατροί παραπονούνταν για υπερβολικό φόρτο εργασίας. Τώρα, όμως, οι γιατροί καλούνται να πείσουν εκατομμύρια δύσπιστων Γερμανών να σηκώνουν τα μανίκια τους για την ένεση.

Οι ειδικοί θεωρούν ότι ο εμβολιασμός του 30% ενός πληθυσμού είναι αρκετός για να αναχαιτιστεί η εξάπλωση του Α(Η1Ν1).

Στην Ελλάδα οι αρμόδιοι του υπουργείου Υγείας παρακολουθούν με ενδιαφέρον τις κινήσεις των Γερμανών ομολόγων τους δεδομένου ότι η χώρα μας φαίνεται να ακολουθεί την ίδια διαδρομή, καθώς αφενός μεν έχει παραγγείλει και πληρώσει μεγάλη ποσότητα εμβολίων, περίπου 8 εκατομμύρια, αφετέρου έχουν χορηγηθεί μόλις 230.000 δόσεις εμβολίου. Ειδικότερα, η Ελλάδα αυτή τη στιγμή έχει αποθηκεύσει στα ψυγεία του Κεντρικού Εργαστηρίου Δημόσιας Υγείας στη Βάρη 3 εκατομμύρια δόσεις, αξίας 24 εκατ. ευρώ, αλλά περιμένει έως τον Ιανουάριο άλλα 5 εκατομμύρια δόσεις, αξίας 40 εκατ. ευρώ.

Μετά την απόφαση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) ότι ο εμβολιασμός θα είναι μονοδοσικός, προκύπτει ότι αρκούν 4 εκατομμύρια εμβόλια για να «θωρακιστούν» 4 εκατομμύρια Ελληνες, δηλαδή περί το 30% του πληθυσμού της χώρας. Τίθεται έτσι και για τη χώρα μας ζήτημα πλεονάσματος των εμβολίων. Στελέχη του υπουργείου Υγείας, ωστόσο, υποστηρίζουν ότι η παραγγελία έγινε με γνώμονα τη δημόσια υγεία των Ελλήνων και ότι δεν έχει επανεξεταστεί το θέμα του πλεονάσματος των εμβολίων. Επικαλούνται μάλιστα το γεγονός ότι τα εμβόλια τα οποία τώρα παραλαμβάνουμε έχουν δύο χρόνια «ζωής» αφού λήγουν το 2012, οπότε δεν αποκλείεται να διατηρηθούν στα «εθνικά» μας ψυγεία για παν ενδεχόμενο και μετά το πέρας αυτού του πανδημικού κύματος.

Earthtimes.org

Πρώτο Θέμα

Εορταστικές εκδηλώσεις

Μόλις έπεσε στα χέρια μου ιλουστρασιόν φυλλάδιο και δεν πιστεύω αυτά που διαβάζω:

Νομαρχιακό Διαμέρισμα Δράμας
Γραφείο Τύπου Δημ.& Διεθνών Σχέσεων
Γενικό Πρόγραμμα Εορταστικών Εκδηλώσεων στην πόλη της Δράμας
για τον εορτασμό της Ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων

Για τον εορτασμό της Ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων θα πραγματοποιηθούν οι παρακάτω εκδηλώσεις:
Γενικός σημαιοστολισμός και φωταγώγηση των Δημοσίων, Νομαρχιακών και Δημοτικών καταστημάτων, των καταστημάτων ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ, ιδιωτικών κατοικιών και καταστημάτων καθώς επίσης και των στρατιωτικών μονάδων και κτιρίων, από την ανατολή μέχρι τη δύση του ηλίου.
(Σ.Σ. οι επισημάνσεις δικές μου)

Δηλαδή, το γραφείο τύπου με προτρέπει να φωταγωγήσω ολημερίς σπίτι και μαγαζί, κι ας παν στα κομμάτια οι οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Ρε κάτι πράματα...

Γη της Επαγγελίας, Γη των εκλογών

Μου αρέσει πολύ η εποχή των εκλογών. Είναι η πιο χαρούμενη, η πιο αισιόδοξη από όλες.
"Ένα θέμα το οποίο εδώ και καιρό είχε μπει στην άκρη από την Κυβέρνηση ήρθε ξανά στην επικαιρότητα μερικές ημέρες πριν από τις εκλογές. Πρόκειται για την πορεία του γνωστού άξονα Ε 61 που σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό θα συνέδεε το εμπορικό λιμάνι της Καβάλας με τη Δράμα και τις Σέρρες. Το σχέδιο αυτό λοιπόν όπως φαίνεται ανασύρθηκε από τα συρτάρια και παρουσιάστηκε στο Νομάρχη Καβάλας Θόδωρο Καλλιοντζή από στελέχη της ΕΓΝΑΤΙΑΣ Α.Ε και του ΥΠΕΧΩΔΕ τα οποία μάλιστα παρουσίασαν τον νέο Οδικό Άξονα που θα έχει δύο λωρίδες κατεύθυνσης για την άνοδο και την κάθοδο."
"Μετά τη σκληρή κριτική που δέχθηκε, ο υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών, και βουλευτής Ροδόπης, Ευριπίδης Στυλιανίδης, ανακοίνωσε τελικά ότι η Καβάλα και η Δράμα θα ενταχθούν σε πρόγραμμα προαστιακού σιδηρόδρομου, όμοιου με αυτού που άρχισε να λειτουργεί από την Πέμπτη στους τρεις νομούς της Θράκης."
Αλλά δεν είναι τα μελλούμενα που είναι ευχάριστα.
"Η κυβέρνηση, ειδικά για τον τομέα της Δράμας πήρε επαναστατικά μέτρα, όπως ο νέος αναπτυξιακός νόμος, τα δύο νέα Τ.Ε.Ι. η σύνταξη της μελέτης για τον κάθετο οδικό άξονα Δράμας – Εγνατίας, η νέα γέφυρα του Αγγίτη, ο αγωγός του φυσικού αερίου, η δημιουργία νέων στρατοπέδων δυνάμεως 1.000 στρατιωτών, έργα για τα οποία διατέθηκαν για πρώτη φορά 8,5 εκατομμύρια ευρώ μόνο στο Δήμο Προσοτσάνης. Είχε χρόνια να δει ο νομός της Δράμας τέτοια μεγάλη εισροή χρημάτων."
Κρίμα που θα τελειώσουν όλα αυτά σε λίγες μέρες. Μα καλά, γίνονται εκλογές σε τρεις βδομάδες;

Φθινόπωρο

Ξεκίνησαν τα πρωτοβρόχια.
Τα σχολεία ετοιμάζονται να ανοίξουν. Θα πάει φέτος η κόρη στο νηπιαγωγείο; Η προ-εγγραφή έγινε, αλλά η πάνα δεν λέει να βγει με τίποτα - έχουμε τη φάση της άρνησης.
Την έπιασα το πρωί να έχει ανέβει στο τραπεζάκι και να εκφωνεί λόγο στον αδελφό της, που στεκόταν πάνω στο χαλί και την κοίταζε με ενδιαφέρον. Δεν κατάφερα να ακούσω τι υποσχέσεις έδινε, αλλά μόλις είδε πως ο αδελφούλης έπιασε ένα ακόμη παιχνίδι, κατέβηκε από το βάθρο, του το άρπαξε και το έριξε μέσα στην τεράστια τσάντα που κουβαλάει στον ώμο της αυτές τις μέρες. Άγρια φορολόγηση προβλέπω έτσι και επικρατήσει...

Έγινε και η βάφτιση!

Η ώρα ήρθε. Κόσμος μαζεύτηκε πολύς, το πάρκινκ έξω από το βαπτιστήριο ήταν γεμάτο αυτοκίνητα. Μου το 'λεγε ο άντρας μου πως μοιράσαμε πιο πολλά προσκλητήρια από το γάμο, αλλά και πάλι δεν πίστευα ότι θα μαζεύαμε τόσο κόσμο. Στη συνέχεια κοίταξα καλύτερα και είδα, πως αρκετοί επέστρεφαν με μπουμπουνιέρες - τελικά δεν ήταν τόσο πρωινή η δική μας βάφτιση, είχε και πιο πρωινούς... Αλλά και τα τουριστικά λεωφορεία δεν αποβίβαζαν κόσμο για μας - τουρίστες είχανε μέσα, που τους έλαχε να θαυμάσουν το βαπτιστήριο επί το έργον.
Τελικά η διαδρομή από το πάρκινκ μέχρι την εκκλησία ήταν πιο μεγάλη από αυτή που είχα στη μνήμη μου. Ίσως η (τεράστια...) λαμπάδα που κουβαλούσα στα χέρια να μην ήταν σύμμαχος για να μικρύνει η απόσταση. Και όταν τελικά φτάσαμε, οι παπάδες ήταν μάλλον λίγο αγχωμένοι, καθώς ακολουθούσε κι άλλη βάφτιση μετά, κι ενώ μας είχαν πει να είμαστε 15' πριν, εμείς τα καταφέραμε και φτάσαμε μόλις 5' πριν. Τι να πει και ο φωτογράφος, που μας περίμενε μισή ώρα πριν...
Πάντως, τελικά κάποια στιγμή ξεκινήσαμε, και ο μικρός έκλεψε την παράσταση - δηλαδή τι θα πει την έκλεψε, δική του ήταν εξαρχής. "Τόσο όμορφο, το πέρασα για κορίτσι", μου ψιθύρισε η καντηλανάφτρα μόλις έβγαλα την πάνα για να τον δώσω στον παπά. Ο γαλανομάτης δεν έκλαψε ούτε για μια στιγμή, ενώ όταν ο παπάς τον ακούμπησε στην κολυμπήθρα, άρχισε να πλατσουρίζει και να γελάει. Κουκλάκι αληθινό, έκαψε καρδιές... Γεννημένος σταρ, τι να πω. Περιμένω το cd και το dvd να δω την καλλιτεχνική του καριέρα - στην live παράσταση πάντως κέρδισε το κοινό του!

Όλα καλά!

Τελικά, μετά από 1 παιδοχειρούργο, 2 νευροχειρούργους, και 3 επισκέψεις στη Θεσ/νίκη (με πληρωμή στο ιδιωτικό τους ιατρείο, 80 με 100 ευρώ έκαστος...), βρήκαμε το κουράγιο να κάνουμε τα επιπλέον χιλιόμετρα και να πάμε στην Αθήνα, στον ειδικό παιδο-κρανιο-νευροχειρούργο (στο Αγία Σοφία). Και εκεί ακούσαμε το καταπληκτικό : Οι ραφές είναι ανοικτές, μα και να κλείσουν, τα οστά μπήκανε στη σωστή θέση - ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΠΕΜΒΑΣΗ!
Μια ταλαιπωρία 2 μηνών έλαβε τέλος - ευτυχώς, χωρίς να αγγίξει νυστέρι το υπέροχο κεφαλάκι του μωρού μας. Και έτσι, ετοιμαζόμαστε ήσυχοι πια για τη βάφτιση.
Ένα μέρος όλο συμβολισμούς, μια ημερομηνία σημαντική για την ιστορία της ανθρωπότητας, και ένα προσκλητήριο που όμοιο του δεν υπήρξε. Ένα δισέλιδο, με φωτογραφίες σε κάθε λήμμα (γιατί η πρώτη σελίδα είναι εγκυκλοπαιδική...)


Όταν βρίσκεσαι σε τόπο που γεννήθηκε ιστορία...
ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΦΙΛΙΠΠΟΙ;
Υπάρχουν πολύ λίγοι αρχαιολογικοί χώροι όπου ικανός αριθμός αρχαιολογικών ευρημάτων συνοδεύονται και από σημαντικά ιστορικά γεγονότα.
Φίλιππος ο Β'
Βασιλιάς της Μακεδονίας και πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου (386-336 π.Χ.). Ο Φίλιππος έγινε ο αποκλειστικός κύριος των πολιτικών πραγμάτων στην Ελλάδα και ένωσε όλους τους Έλληνες σ' ένα είδος ομοσπονδίας με κοινό διοικητικό όργανο το "Συνέδριο των Ελλήνων".
Φίλιπποι
Η περιοχή άκμασε τον καιρό της βασιλείας του Φιλίππου του Β’, ο οποίος και έδωσε το όνομά του στην πόλη, το 356 π.Χ. Από τη συστηματική εκμετάλλευση των πρόσφατα τότε ανακαλυφθέντων γύρω από τους Φιλίππους χρυσωρυχείων, αλλά και εκείνων του Παγγαίου, ο Φίλιππος βγάζει τόσο χρυσό, ώστε μπορεί πια να πραγματοποιήσει όλους τους στόχους του, να ετοιμάσει μισθοφορικό στρατό, να εξαγοράσει πλήθη συνειδήσεων μεταξύ των Ελλήνων και να προετοιμάσει το έδαφος για τη μεγαλειώδη πορεία του γιου του Αλεξάνδρου στην Ιστορία, του οποίου η εκστρατεία επίσης από τα ίδια μεταλλεία χρηματοδοτείται.
Η μάχη των Φιλίππων
Το 42 π.Χ. έξω από τα παλιά τείχη των Φιλίππων αλλάζει η ροή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Στη μάχη των Φιλίππων, οι Δημοκρατικοί (Βρούτος, Κάσσιος) αντιμετωπίζουν την Τριανδρία (Αντώνιος, Οκταβιανός, Λέπιδος). Στη μάχη αυτή αναφέρεται και η γνωστή φράση "όψει δέ με περί Φιλίππους" που είχε την παραίσθηση ότι άκουσε ο Βρούτος να του λέει ο δολοφονημένος Καίσαρας. Η μάχη έληξε με αυτοκτονία των επικεφαλής των Δημοκρατικών, νίκη της Τριανδρίας, και ένα νέο ξεκίνημα για τη Ρώμη,
Το ιερό βαπτιστήριο της Αγίας Λυδίας
Στις όχθες του Ζυγάκτη ποταμού, έξω από τα τείχη της πόλης, βρίσκεται το θρυλικό βαπτιστήριο της Αγίας Λυδίας. Ακολουθώντας ένα όραμα, ο Απόστολος Παύλος το 49 μΧ αποβιβάσθηκε στην Νεάπολη (Καβάλα) και πορεύθηκε προς τους Φιλίππους, όπου η πρώτη που άκουσε το κήρυγμά του ήταν η Λυδία (πορφυρόπωλις από τα Θυάτειρα). Η Λυδία είχε την τιμή να είναι όχι μόνο η πρώτη γυναίκα αλλά και ο πρώτος άνθρωπος που βαφτίστηκε χριστιανός σε ολόκληρη την Ευρώπη. Από δω ξεκίνησε ο εκχριστιανισμός της Ευρώπης.
4 Ιουλίου, η Ημέρα της Ανεξαρτησίας
Στις 4 Ιουλίου 1776 συγκαλείται συνέλευση αντιπροσώπων από τις 13 αρχικές αμερικανικές αποικίες στη Φιλαδέλφεια, όπου ψηφίζεται η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, η οποία στηρίζεται στις πολιτικές ιδέες του Διαφωτισμού. Πρωταγωνιστές στη σύνταξη της Διακήρυξης υπήρξαν ο Βενιαμίν Φραγκλίνος και ο Τόμας Τζέφερσον.




Ήρθε απρόσκλητος, ήρθε απρόοπτα
και γέμισε με χαρά τη ζωή μας
Και να που ήρθε η ώρα για τη βάφτισή του
Φίλιππος
Σας περιμένουμε
στο Ιερό Βαπτιστήριο της Αγίας Λυδίας
Οψόμεθα εις Φιλίππους
Οι γονείς
Οι νονές
Μετά τη βάφτιση,
σας περιμένουμε για τσιπουράκι, κρασάκι και φαγητό
στην ταβέρνα

Εδώ νοσοκομείο...

Η αρχή πρέπει να έγινε πέρισυ. Που μπήκα στο νοσοκομείο προληπτικά, για να αποφύγω τυχόν επιπλοκές στη γέννα. Παρέμεινα 28 μέρες στην εντατική, και στη συνέχεια ο υιός έμεινε άλλες 20 στα πρόωρα. Σε 3 μήνες ξαναπεράσαμε στο ίδιο νοσοκομείο, παιδοχειρουργική μια "απλή" βουβωνοκήλη - συνήθης στα πρόωρα, μας είπανε. Μετά ο θείος-νονός της κόρης μπήκε για "απλή" αφαίρεση χολής, και έμεινε γύρω στις 20 μέρες... Μετά σειρά είχε ο μπαμπάς μας, που πήγε για μια "απλή" αρθροσκόπηση... Πλάκα έχουμε με τα απλά, αφού είναι απλά γιατί είμαστε όλο μέσα;
Και έπεται συνέχεια. Ο μικρός πρέπει να ξαναμπεί. Συνήθες μας είπαν στα πρόωρα, αν και δεν έχω ακούσει από γνωστό παρόμοια φάση. Κλειστές λέει οι πηγές και οι ραφές, και επειδή είναι μικρός ακόμη, πρέπει να μπει για 8-10 μέρες στην παιδοχειρουργική για να τις ανοίξουνε... Για να παίρνω κι εγώ σειρά, που έχω κλείσει την επέμβαση από τέλος του χρόνου για μέσα Ιουλίου... Θα είναι η τελευταία επαφή μας με τα νοσοκομεία, ή έπεται κι άλλη συνέχεια;

Τα λόγια είναι περιττά...

Βιέννη, η πόλη με την υψηλότερη ποιότητα ζωής στον κόσμο


Τα ξενοδοχεία της Αθήνας ακριβότερα της... Βιέννης

Βιέννη, η πόλη με την υψηλότερη ποιότητα ζωής στον κόσμο

μια αρχαία αυτοκρατορία...

«Η Τουρκία στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου θα μπορούσε να είχε παραδοθεί στις ξένες δυνάμεις που προσπαθούσαν να διεκδικήσουν εδάφη της ή επεδίωκαν να ανασυστήσουν μια αρχαία αυτοκρατορία. Αλλά η Τουρκία επέλεξε ένα διαφορετικό μέλλον. Απελευθερωθήκατε μόνοι σας από τον ξένο έλεγχο. Και εγκαθιδρύσατε τη Δημοκρατία η οποία αποσπά τον σεβασμό των ΗΠΑ και του υπόλοιπου κόσμου. Υπάρχει μια απλή αλήθεια σε αυτή την ιστορία: η Τουρκική Δημοκρατία είναι δικό σας επίτευγμα. Δεν επιβλήθηκε από κάποια εξωτερική δύναμη ούτε ήρθε χωρίς αγώνα και θυσίες».
Μπάρακ Χουσεϊν Ομπάμα Πρόεδρος των ΗΠΑ-ομιλία του ενώπιον της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης στην Αγκυρα.

Είμαι κορόιδο

Είμαι κορόιδο γιατί......‏
Είμαι κορόιδο γιατί δέχομαι να πληρώνω το μικρό μπουκάλι νερό 50 λεπτά (τόσο κάνει και το μισό λίτρο βενζίνη) ενώ αγοράζεται 5-7 λεπτά (περίπου 1000% αισχροκέρδεια). Από 50 δραχμές (17 λεπτά) αυξήθηκε στις 170 δραχμές (50 λεπτά) με την αλλαγή του νομίσματος από δραχμή σε ευρώ και δεν πήρα χαμπάρι.
Είμαι κορόιδο γιατί δέχομαι να πληρώνω τον καφέ 3 και 4 ευρώ ενώ το κόστος του δεν υπερβαίνει τα 20 λεπτά (αισχροκέρδεια μέχρι και 2000 %). Κόβεται περίπου μία απόδειξη ανά τρεις καφέδες και σχεδόν πάντα οι υπάλληλοι κακοπληρώνονται και είναι ανασφάλιστοι. Μάλιστα οι ιδιοκτήτες και οι υπάλληλοι θεωρούν αυτονόητη τη συναίνεσή μας στη μη παροχή αποδείξεων σαν να κερδίζουμε κι εμείς από αυτή την ιστορία.
Είμαι κορόιδο γιατί δέχομαι να πληρώνω το ποτό 6, 7, 8 ευρώ και βάλε, όσο περίπου κάνει το μπουκάλι στη χονδρική (1 μπουκάλι = 10-12 ποτά, αισχροκέρδεια από 500 % και πάνω). Και φυσικά πολύ συχνά τα ποτά είναι μπόμπες, σχεδόν ποτέ δεν κόβονται αποδείξεις και σχεδόν πάντα οι υπάλληλοι κακοπληρώνονται και είναι ανασφάλιστοι. Σε όλη την Ευρώπη η μπύρα κοστίζει 1 με 1,5 ευρώ και το ποτό 3 με 4. Εδώ το σαπουνόνερο που μας πουλάνε για μπύρα κοστίζει 5 με 6 ευρώ και η μπόμπα 7 με 8 (στα 8 ευρώ πωλείται συνήθως η σπέσιαλ μπόμπα). Και τα ενοίκια; Και η προστασία; Τα πρόστιμα; Αν δεν έβγαζε τέτοιο υπερκέρδος δε θα ήταν τόσο ψηλά τα ενοίκια, δε θα έρχονταν οι μπράβοι για προστασία, δε θα τους έριχναν απανωτά πρόστιμα από τους δήμους για να πάρουν κι αυτοί τη μίζα τους. Αλλά εγώ το κορόιδο φταίω που τα πληρώνω...
Είμαι κορόιδο γιατί δέχομαι να πληρώνω πανάκριβα το Ίντερνετ τη στιγμή που εδώ και χρόνια σε όλη την Ευρώπη (ακόμη και σε χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ) το Ίντερνετ είναι δωρεάν για όλους και χρεώνονται μόνο οι συνδέσεις πολύ υψηλών ταχυτήτων.
Είμαι κορόιδο γιατί δέχομαι αδιαμαρτύρητα να αισχροκερδούν οι βενζινοπώλες και το κράτος εις βάρος μου. Όλο το 2008 που ανέβαινε η τιμή του πετρελαίου παγκοσμίως η Ευρωπαϊκή Ένωση ρύθμιζε το ευρώ ώστε να μην επηρεάζεται από την κρίση και η τιμή του πετρελαίου στα ευρωπαϊκά κράτη-μέλη παρέμενε σταθερή. Μόνο στην Ελλάδα αυξανόταν η τιμή του ενώ συνεχίζουμε να πληρώνουμε χρυσάφι το πετρέλαιο ακόμα και τώρα που η τιμή του βαρελιού έχει πέσει σε πολύ χαμηλά επίπεδα (κι εμείς εξακολουθούμε να πληρώνουμε τη βενζίνη 1 ευρώ το λίτρο).
Είμαι κορόιδο γιατί δέχομαι να πληρώνω διόδια για δρόμους που ευθύνονται για χιλιάδες ατυχήματα και εκατοντάδες νεκρούς.
Είμαι κορόιδο γιατί δέχομαι να πληρώνω τους φόρους μου κανονικά ενώ ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΦΟΡΟΥΣ!!!. Μάλιστα μας έχουν πείσει ότι αυτός που φοροδιαφεύγει (δεν κόβει αποδείξεις, δεν πληρώνει φόρους με διάφορα λογιστικά κόλπα, κ.ο.κ.) είναι μάγκας, καθιστώντας μας συνένοχους σε μια πρακτική που ωφελεί μόνο τους πολύ (αλλά πολύ) πλούσιους.
Είμαι κορόιδο γιατί ενώ οι χώροι άθλησης θα έπρεπε να μου παρέχονται δωρεάν από το δήμο, δέχομαι να πληρώνω από 6 έως 12 ευρώ για να παίξω μία ώρα ποδόσφαιρο (από 80 έως 120 ευρώ ανά ώρα) στα περίφημα 5Χ5 όπου δεν υπάρχει χώρος και χρόνος για προθέρμανση και η κατάσταση του τάπητα είναι κατά κανόνα άθλια. Τουλάχιστον τα 5Χ5 έχουν κάνει πλούσιους και τους φυσιοθεραπευτές καθώς οι μισοί και πλέον πελάτες τους προέρχονται από εκεί (διαστρέμματα, ρήξη χιαστού, κάκωση μηνίσκου κλπ, εξαιτίας της ακαταλληλότητας του χλοοτάπητα).
Είμαι κορόιδο γιατί ενώ τόσα χρόνια το πρόβλημα με τα βιβλία του δημοτικού είναι ότι έχουν αντικατασταθεί με κακογραμμένα χαμηλότερου επιπέδου βιβλία, με παραπλανούσαν τόσο καιρό προκαλώντας σάλο με το βιβλίο ιστορίας της έκτης δημοτικού για να συγκαλύψουν την οργανωμένη υποβάθμιση της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Είμαι κορόιδο γιατί δικαιούμαι δωρεάν παιδεία αλλά μετά το σχολείο αν δεν πάω στο φροντιστήριο δεν έχω ελπίδα να περάσω στο πανεπιστήμιο. Κοινώς, είμαι όλη την ημέρα στις αίθουσες για να μου διδάξουν αυτά που θα 'πρεπε να μου διδάσκουν σε μισή μέρα. Φυσικά με το αζημίωτο.
Είμαι κορόιδο γιατί με έπεισαν ότι για να γίνω καλύτερος μαθητής πρέπει να δίνω περισσότερες εξετάσεις στο γυμνάσιο και στο λύκειο. Φορτώνοντας με άγχος, πίεση και άσκοπη αποστήθιση τους μαθητές εναρμονίζουμε το σχολικό μας σύστημα με αυτό των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας όπου τα παιδιά όταν τελειώνουν το σχολείο δεν ξέρουν πού τους πάνε τα τέσσερα. (Στις ΗΠΑ μάλιστα αυξάνεται η τάση να μη στέλνουν οι γονείς τα παιδιά στο σχολείο και να τους κάνουν οι ίδιοι μάθημα στο σπίτι γιατί θεωρούν ότι το επίπεδο στα σχολεία είναι πολύ χαμηλό).
Είμαι κορόιδο γιατί δίνω εξετάσεις στο Γυμνάσιο για να πάω στο Λύκειο (φροντιστήρια), στο Λύκειο για να περάσω στο Πανεπιστήμιο (εκεί να δεις φροντιστήρια), στο Πανεπιστήμιο για να πάρω πτυχίο (μέχρι πρότινος δωρεάν, με τον νόμο πλαίσιο θα τα σκάμε χοντρά), μετά δίνω εξετάσεις στον ΑΣΕΠ για να διοριστώ (άντε πάλι φροντιστήριο). Κοινώς προσπαθώ συνέχεια να αποδείξω στους δασκάλους μου κατά πόσον αυτοί είναι καλοί δάσκαλοι.
Είμαι κορόιδο γιατί οι εθνοπροδότες που με κυβερνούν τόσα χρόνια όχι μόνο υποβαθμίζουν συστηματικά το επίπεδο της παιδείας μου (ξεκινώντας με το νόμο Αρσένη, συνεχίζοντας με τα απαράδεκτα βιβλία του δημοτικού και ολοκληρώνοντας το σχέδιο με την αναθεώρηση του Άρθρου 16) αλλά με έχουν πείσει κιόλας ότι όλα αυτά γίνονται για την αναβάθμιση της παιδείας. Η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά γίνονται για την υποβάθμιση της παιδείας και τη δημιουργία μιας άβουλης μάζας που ξέρει μόνο να αποστηθίζει και δεν προλαβαίνει να σκεφτεί και κατά συνέπεια να αντιδράσει όταν πλήττονται τα δικαιώματά της. Όλα αυτά γίνονται για την είσοδο των ιδιωτικών συμφερόντων στην παιδεία (αν πέσει το επίπεδο των δημόσιων πανεπιστημίων τότε θα γίνουν ανταγωνιστικά τα ιδιωτικά κολέγια). Και τέλος, όλα αυτά γίνονται για την κατάλυση του φοιτητικού κινήματος (πλήττοντας αιώνιους φοιτητές και άσυλο), του μόνου ικανού να ανατρέψει δικτατορίες όπως αυτή των συνταγματαρχών που καθώς φαίνεται μάλλον δεν έφυγε ποτέ...
Είμαι κορόιδο γιατί με έχουν πείσει ότι οι αιώνιοι φοιτητές επιβαρύνουν τα πανεπιστήμια ενώ στην πραγματικότητα αυτοί χάνουν όλα τους τα προνόμια μετά από περίπου 6 χρόνια φοίτησης (δηλαδή δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα και πάσο) και δεν είναι παρά ένας αριθμός σε έναν κατάλογο. Στην ουσία θέλουν μελλοντικά να έχουν τη δυνατότητα να αποβάλλουν από τις σχολές φοιτητές που δεν είναι αρκετά υπάκουοι, που αντιδρούν απέναντι σε συμφέροντα, που ανήκουν σε παρατάξεις που δρουν αντίθετα προς τις βλέψεις καθηγητών κλπ, δηλαδή να καταργήσουν το πολιτικό και ιδεολογικό άσυλο των σπουδαστών και το δικαίωμά τους να εκφράζονται και να πολιτεύονται ελεύθερα. Κοινώς θέλουν να καταλύσουν το φοιτητικό κίνημα που στην Ελλάδα και παγκοσμίως φαίνεται να είναι το μοναδικό κίνημα ικανό να ανατρέψει δικτατορικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Είμαι κορόιδο γιατί δέχομαι την πλύση εγκεφάλου από διάφορους βαλτούς (πανελίστες) οι οποίοι δήθεν παίρνουν το μέρος του κόσμου αλλά τελικά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο υπονομεύουν πάντα κάθε συλλογική κίνηση αντίδρασης (οι διαδηλωτές που κλείνουν τους δρόμους και ταλαιπωρούν τον κόσμο, οι σκουπιδιάρηδες που παίζουν με την υγεία μας, οι υπάλληλοι της ΔΕΗ που θέτουν σε κίνδυνο τις ζωές μας, κ.ο.κ.) και οι οποίοι σε όλα τα σκάνδαλα που γίνονται τόσα χρόνια είναι οι πρώτοι που βγαίνουν και λένε ότι "δε θα βγάλουμε άκρη". Αυτή είναι η δουλειά τους και την κάνουν πολύ καλά και όταν στήνουν φαγοπότια όλοι μαζί και γλεντάνε, μας χλευάζουν και μας αποκαλούν κορόιδα. Και έχουν δίκιο...
Είμαι κορόιδο γιατί δέχομαι να με βομβαρδίζουν με παραπλανητικά γκάλοπ του τύπου: Ποιον θεωρείτε καταλληλότερο πρωθυπουργό τον τάδε ή τον τάδε... Δηλαδή αν μας ρωτούσαν "Ποιον θεωρείτε καταλληλότερο πρωθυπουργό τον Χίτλερ ή τον Μάο;", τα αποτελέσματα θα έδειχναν ότι οι μισοί Έλληνες είναι ναζιστές και οι άλλοι μισοί μαοϊστές.
Είμαι κορόιδο γιατί στο σκάνδαλο Ζαχόπουλου (όπου το σκάνδαλο ήταν ότι ο εκλεκτός του πρωθυπουργού και της γυναίκας του ήταν διεφθαρμένος) με έπεισαν ότι το σκάνδαλο ήταν τι ανωμαλία έκρυβε το περιβόητο DVD.
Είμαι κορόιδο γιατί στο σκάνδαλο με τις παράνομες απαλλαγές με έπεισαν ότι η προστασία προσωπικών δεδομένων είναι αυτή που έβαλε την υπόθεση στο αρχείο (για να μην αποκαλυφθούν τα ονόματα των γιων βουλευτών, υπουργών, εφοπλιστών, βιομηχάνων και λοιπών φραγκάτων που με ταρίφα περίπου 20.000 ευρώ εξαγόρασαν τη στρατιωτική τους θητεία). Κι εμείς τα κορόιδα στέλνουμε τα παιδιά μας στα σύνορα να ταλαιπωρούνται και να τινάζουν τα μυαλά τους στον αέρα για να προστατέψουμε τελικά τα συμφέροντα όλων αυτών που πατρίδα τους είναι μόνο το χρήμα.
Είμαι κορόιδο γιατί δέχομαι την πλύση εγκεφάλου από διάφορους βαλτούς (πανελίστες) οι οποίοι δήθεν παίρνουν το μέρος του κόσμου αλλά τελικά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο υπονομεύουν πάντα κάθε συλλογική κίνηση αντίδρασης (οι διαδηλωτές που κλείνουν τους δρόμους και ταλαιπωρούν τον κόσμο, οι σκουπιδιάρηδες που παίζουν με την υγεία μας, οι υπάλληλοι της ΔΕΗ που θέτουν σε κίνδυνο τις ζωές μας, κ.ο.κ.) και οι οποίοι σε όλα τα σκάνδαλα που γίνονται τόσα χρόνια είναι οι πρώτοι που βγαίνουν και λένε ότι "δε θα βγάλουμε άκρη". Αυτή είναι η δουλειά τους και την κάνουν πολύ καλά και όταν στήνουν φαγοπότια όλοι μαζί και γλεντάνε, μας χλευάζουν και μας αποκαλούν κορόιδα. Και έχουν δίκιο...
Είμαι κορόιδο γιατί με έχουν πείσει ότι υπάρχει συναίνεση του κόσμου για την παρούσα κατάσταση. Κανείς δε μου λέει ότι γίνονται τουλάχιστον τρεις με τέσσερις διαδηλώσεις την εβδομάδα στο κέντρο της Αθήνας και όταν γίνονται απεργίες κανείς σχεδόν δεν αναφέρει τις διεκδικήσεις των απεργών παρά μόνο την ταλαιπωρία που θα προκαλέσει η απεργία. Η αποσιώπηση των διαδηλώσεων και η συγκάλυψη των αιτημάτων των απεργών αποκαλύπτει τον ρόλο ΟΛΩΝ των ΜΜΕ στο πολιτικό παιχνίδι και το μερίδιο της ευθύνης τους για τα προβλήματα του κόσμου σε αυτό τον τόπο.
Είμαι κορόιδο γιατί με έχουν πείσει, μέσα από χρόνια προπαγάνδα, ότι ο συνδικαλισμός (δηλαδή το μοναδικό μέσο των εργαζομένων να προστατεύουν και να διεκδικούν τα δικαιώματά τους) είναι κακό πράγμα και ότι οι συνδικαλιστές (δηλαδή αυτοί που έχουν εκλεγεί από τους συναδέλφους τους για να υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους) είναι όλοι διεφθαρμένοι και αναξιόπιστοι. Λογικό πάντως να μας παρουσιάζουν έτσι τα πράγματα αφού κανένα αφεντικό δε θέλει να βλέπει ενωμένους τους υπαλλήλους του γιατί αν του ζητήσουν τα αυτονόητα (δηλαδή ασφάλιση, επιδόματα, οκτάωρο, υπερωρίες) δε θα μπορέσει να κτίσει την αυθαίρετη βίλα του ούτε να πάρει το κότερο που έχει βάλει στο μάτι.
Είμαι κορόιδο γιατί με έχουν πείσει ότι έτσι είναι τα πράγματα και τι να κάνουμε. (Ποιον βολεύει άραγε αυτή η νοοτροπία? ).
Είμαι κορόιδο...

Yesterday when I was young

Yesterday when I was young,
The taste of life was sweet as rain upon my tongue,
I teased at life as if it were a foolish game,
The way the evening breeze may tease a candle flame;
The thousand dreams I dreamed,
The splendid things I planned
I always built, alas, on weak and shifting sand;
I lived by night and shunned the naked light of day
And only now I see how the years ran away.
Yesterday
When I was young,
So many drinking songs were waiting to be sung,
So many wayward pleasures lay in store for me
And so much pain my dazzled eyes refused to see,
I ran so fast that time and youth at last ran out,
I never stopped to think what life was all about
And every conversation I can now recall concerned itself with me, me,
and nothing else at all.
Yesterday the moon was blue,
and every crazy day brought something new to do,
I used my magic age as if it were a wand,
and never saw the waste and emptiness beyond;
The game of love I played with arrogance and pride
and every flame I lit too quickly, quickly died;
The friends I made all seemed somehow to drift away
And only I am left on stage to end the play.
There are so many songs in me that won't be sung,
I feel the bitter taste of tears upon my tongue,
The time has come for me to pay
for Yesterday
When I was Young.The game of love I played with arrogance and pride
and every flame I lit too quickly, quickly died;

Η μεγάλη απόδραση