Η αρχή πρέπει να έγινε πέρισυ. Που μπήκα στο νοσοκομείο προληπτικά, για να αποφύγω τυχόν επιπλοκές στη γέννα. Παρέμεινα 28 μέρες στην εντατική, και στη συνέχεια ο υιός έμεινε άλλες 20 στα πρόωρα. Σε 3 μήνες ξαναπεράσαμε στο ίδιο νοσοκομείο, παιδοχειρουργική μια "απλή" βουβωνοκήλη - συνήθης στα πρόωρα, μας είπανε. Μετά ο θείος-νονός της κόρης μπήκε για "απλή" αφαίρεση χολής, και έμεινε γύρω στις 20 μέρες... Μετά σειρά είχε ο μπαμπάς μας, που πήγε για μια "απλή" αρθροσκόπηση... Πλάκα έχουμε με τα απλά, αφού είναι απλά γιατί είμαστε όλο μέσα;
Και έπεται συνέχεια. Ο μικρός πρέπει να ξαναμπεί. Συνήθες μας είπαν στα πρόωρα, αν και δεν έχω ακούσει από γνωστό παρόμοια φάση. Κλειστές λέει οι πηγές και οι ραφές, και επειδή είναι μικρός ακόμη, πρέπει να μπει για 8-10 μέρες στην παιδοχειρουργική για να τις ανοίξουνε... Για να παίρνω κι εγώ σειρά, που έχω κλείσει την επέμβαση από τέλος του χρόνου για μέσα Ιουλίου... Θα είναι η τελευταία επαφή μας με τα νοσοκομεία, ή έπεται κι άλλη συνέχεια;
3 σχόλια:
Απο καρδιάς εύχομαι ναι είναι η τελευταία φορά. Απο καρδιάς!!!
τι έγινε τελικά? ελπίζω όλα καλά :)
Με τους γιατρούς και τα νοσοκομεία δεν τελειώνουμε έτσι εύκολα. Δηλαδή, φταίμε και μεις. Που μετά 2 παιδιάτρους, 3 νεογνολόγους και 1 παιδοχειρούργο που αποφάσισε να χειρουργήσει το παιδί, πήγαμε σε 2 νευροχειρούργους. Και επειδή με τις απαντήσεις τους μπερδευτήκαμε ακόμη περισσότερο, περιμένουμε να δούμε και τρίτο - ευτυχώς, δεν έχει κι άλλον στην Ελλάδα, οπότε η αναζήτησή μας θα τελειώσει εκεί πιστεύω...
Όταν με το καλό καταλήξουμε σε διασταυρωμένη διάγνωση, θα δούμε πώς και πού θα γίνει η επέμβαση.
Ευχαριστώ για τις ευχές, θα επανέλθω όταν έχω οριστικά νεότερα.
Δημοσίευση σχολίου