Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

H αριθμητική δεν έχει πολιτικάντικη χροιά...

«Περί αιολικών και περί ενέργειας»

του Νίκου Στεφανή


«Ως φυσικός, νιώθω ότι προσβάλλεται η εκ­παίδευση, η εμπειρία και η νοημοσύνη μου από την απόπειρα παραγωγής αιολικής ενέργειας σε μεγάλη κλίμακα.»
―Dr Phillip Bratby προς τη Βρετανική Βουλή

Η ιδέα ότι υπάρχουν “δεξιοί” και “αριστεροί” στο θέμα των αιολικών  είναι επιεικώς ανόητη – βλακώδης θα έλεγα….Ο ακτιβισμός έχει πολιτικάντικες χροιές, αλλά η αριθμητική και η στοιχειώδης επιστήμη δεν έχουν.  Η άποψη ότι το κλίμα αλλάζει από ανθρωπογενείς λόγους, είναι άποψη.  Αλλά το  ότι με αιολικά θα διορθώσουμε το  κλίμα ή την Πτολεμαΐδα, είναι πίστη και παραλογισμός. Ή  επιστήμη μαϊμού και σχήμα οξύμωρον.
Το 1+1=2 δεν έχει “πολιτική” και σε αντίθεση με διλήμματα χωροθέτησης λιγνιτικών ή, …θου Κύριε, πυρηνικών μονάδων, δεν πρέπει να υπάρχει δίλημμα περί χωροθέτησης βιομηχανικών ΑΠΕ, όπου η απάντηση είναι: ΠΟΥΘΕΝΑ! Ή, εάν “πρέπει” να βάλεις κάπου βιομηχανικά αιολικά, μπορεί μόνο κοντά σε Υδροηλεκτρικές μονάδες και κοντά σε γραμμές υψηλής τάσης, ώστε να είσαι κοντά σε δυνητική αντλησιοταμίευση.
Για το τελευταίο, την αντλησιοταμίευση, υποτίθεται ότι με όχι αμελητέο κόστος, ξεπερνάει την εγγενή αδυναμία της χαμηλής διαθεσιμότητας των αιολικών. Αλλά είναι η Ευρυτανία για πέταμα;;; Να ρωτήσουμε τους Ευρυτάνες. Η ιδέα να κατασκευάζουμε τεχνητές λίμνες σε νησιά ή στην Κρήτη για αντλησιοταμίευση είναι μόνο ψυχανώμαλη, και αντιοικονομική, αλλά οι Μουράτογλου ή οι Μυτιληναίοι του κόσμου δεν νοιάζονται, όσο οι επιδοτήσεις τρέχουν πλουσιοπάροχα.
ΟΛΑ τα αιολικά, σε όλο τον κόσμο, στην Δανία και στην Γερμανία είναι μία «απάτη» από οικονομικής και ενεργειακής άποψης. Σίγουρα ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ δεν υποκαθιστούν μονάδες βάσης. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, και εάν έχεις αέριο, μειώνουν ίσως την κατανάλωση αερίου – αν και αυτό αποδείχθηκε μάλλον μαϊμού και στην Ισπανία. Η ιδέα ότι θα καις αέριο για ισχύ βάσης είναι μόνο για το Κατάρ.
Η ιδέα περί αυτονομίας και κάλυψης τοπικών αναγκών είναι επίσης ουτοπική ή ρομαντική. Οι e-φίλοι μου στην Ικαρία θα είναι πιο ευτυχείς χωρίς ρεύμα, παρά με αιολικό ρεύμα, που θα είναι άχρηστο εάν δεν έχουν ΚΑΙ γεννήτρια. Που στην πράξη, αυτή θα τους τροφοδοτεί, αλλά με διπλασιασμένο κόστος λόγω αιολικού. Όποιος από εμάς έχει αυθαίρετο εκτός δικτύου (εγώ έχω !) το ξέρει αυτό. Μπορείς να ζήσεις, αλλά μην τρελαθούμε κιόλας…..
Άρα , παρακαλώ όλους τους οικολόγους και τους οικολογίζοντες, να βοηθήσουν ώστε οι χωροθετήσεις να μην είναι απόλυτα καταστροφικές, αλλά να σημειώσουν ότι ΔΕΝ υπάρχει σωστή χωροθέτηση βιομηχανικού αιολικού πάρκου, απλά γιατί κανένα αιολικό πάρκο ΔΕΝ θα υπήρχε εάν δεν επιδοτείτο. Γιατί επιδοτούνται από το υστέρημα ανθρώπων , με την εντελώς οξύμωρη δικαιολογία ότι σώζουν από καρκίνους ή ότι υποκαθιστούν συμβατικά καύσιμα! Να το βροντοφωνάξετε: 10.000 αιολικά δεν προλαμβάνουν ούτε έναν καρκίνο. 100.000 αιολικά δεν υποκαθιστούν ούτε μία ανθρακική μονάδα. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να ζω χωρίς ρεύμα στο χωριό μου αλλά η ιδέα ότι η πόλη ή ότι το εργοστάσιο κάπως χρησιμοποιούν αιολικό ρεύμα είναι ΜΟΝΟ στα παραμύθια και ΜΟΝΟ για εξαγωγείς αιολικών.
Αυτή η άποψη μπορεί να σας ακούγεται ακροδεξιά, την συμμερίζεται ο …Πούτιν και ο Πρίγκηπας Φίλιππος της Αγγλίας (αλλά όχι ο Κάρολος) και αρκετοί ακροδεξιοί, και αρκετοί αριστεροί, και, προσωπικά, δηλώνω αναρχοαυτόνομος. ΔΕΝ υπάρχει αειφορία. Είναι φτιαχτός όρος. Υπάρχει φτώχεια, υπάρχει εναλλακτικός τρόπος ζωής, ιατρική με βότανα κλπ, αλλά αειφόρο νοσοκομείο, ή αειφόρο Πονστάν, ή αειφόρο χυτήριο, δεν υπάρχει. Και φυσικά υπάρχει στοχευμένη και πληρωμένη προπαγάνδα. Τα ανά τον κόσμο Πράσινα κόμματα δεν είναι τυχαία. Είναι επιδοτούμενα ώστε να επηρεάζουν κοινοβουλευτικές ισορροπίες προς όφελος της Γερμανικής εξαγωγικής πολιτικής. Η σωτηρία του Πλανήτη είναι σαν την προ πολλών αιώνων σωτηρία της ψυχής. Όσο σωζόταν η ψυχή από την αμαρτία με συγχωροχάρτια το 1011 μΧ, άλλο τόσο σώζεται ο Πλανήτης με δικαιώματα άνθρακα και με αιολικά το 2011.
Κουράγιο στην Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία που μοιάζει να είναι η μόνη καθαρή από τις επώνυμες…

Πηγή: oikonikipragmatikotita

Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

Πρώτα η Δράμα..

Τώρα κατάλαβα το πρόσφατο προεκλογικό σλόγκαν. Τελικά η Δράμα μπορεί να είναι πρωτοπόρος, αρκεί να το θελήσει...

H Bιομηχανία Γάλακτος Δράμας A.E. («Νεογάλ») είναι η πρώτη επιχείρηση που υπέγραψε και κατέθεσε στο ΣEΠE για γνωμοδότηση ειδική επιχειρησιακή σύμβαση εργασίας και αιτιολογική έκθεση προβλέποντας «γενική μείωση κατά 9% των πάσης φύσεως αποδοχών των εργαζομένων από την 1/1/2011».  Τη σύμβαση υπέγραψαν η επιχείρηση και το επιχειρησιακό στις 29/12/2010 προκειμένου «να προσαρμοστεί η εταιρεία στις νέες συνθήκες της αγοράς και να διατηρήσει τις υφιστάμενες θέσεις εργασίας». Oπως σημειώνεται στην αιτιολογική έκθεση «η μείωση των αποδοχών κατά 9% κρίθηκε ότι είναι εύλογη για να αποφευχθεί η αύξηση τιμής των προϊόντων της εταιρείας και η περαιτέρω μείωση της ανταγωνιστικότητάς της και προκειμένου να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη συνέχιση της λειτουργίας στις νέες συνθήκες της αγοράς» (αύξηση ΦΠΑ, σκληρός ανταγωνισμός, μείωση τζίρου, κρίση στην περιοχή).

Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω, πώς γίνεται κατεβάζοντας τους μισθούς να ανεβαίνουν οι τιμές. Μήπως για να μειωθούν οι τιμές και να γίνουν πιο ανταγωνιστικά τα προϊόντα πρέπει να τριπλασιαστούν οι αποδοχές; Μια σκέψη ρίχνω...

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Να γυρίσω στο χωριουδάκι μου να βάλω πατατούλες;

Μεγάλο κύμα αστικοποίησης μετά το 2013 προβλέπει έρευνα ελλήνων πολεοδόμων για τη χώρα μας.

Οι μετακινήσεις θα αφορούν κυρίως τον αγροτικό πληθυσμό προς τα μεγάλα αστικά κέντρα και συνδυάζεται με την αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Πηγή : Σκάι

Από την άλλη όμως:

«Η μείωση των αποδοχών θα λειτουργήσει σαν εσωτερική υποτίμηση που θα κάνει τα Ελληνικά Προϊόντα και τις παραγόμενες στην Ελλάδα υπηρεσίες φθηνότερες άρα και την Ελληνική Οικονομία πιο ανταγωνιστική»
Μα η μείωση των μισθών και η πτώση της λιανικής κατανάλωσης, και η συνεπακόλουθη αύξηση της ανεργίας, θα στρέψει φθηνούς εργαζόμενους σε τομείς της οικονομικής δραστηριότητας που σήμερα έχουν εγκαταλειφθεί γιατί δεν είναι κερδοφόροι και παραγωγικοί.
Δηλαδή, ως παράδειγμα και σε απλά ελληνικά:
Θα εξαναγκαστούν να φύγουν οι άνεργοι από τα αστικά κέντρα και να πάνε στην επαρχία, όπου μαζικά θα ασχοληθούν με τις αγροτικές καλλιέργειες. Με αυτόν τον τρόπο π.χ. η τιμή της Ελληνικής πατάτας (αφού θα παράγεται από πάμφθηνά αγροτικά χέρια) θα μειωθεί κατά πολύ και θα πουλιέται φθηνότερα στις λαϊκές αγορές, από την εισαγόμενη από την Αίγυπτο και Συρία. Δηλαδή η νέα γενιά Ελλήνων πατατό-καλλιεργητών θα ζει ελάχιστα καλύτερα από τους συναδέλφους της του Τρίτου κόσμου, που όπως γνωρίζουμε όλοι διαβιούν σε συνθήκες εξαθλίωσης.

Πηγή : Στοχασμός-Πολιτική

Τελικά, να γυρίσω να βάλω πατάτες, ή θα σταματήσουν κι αυτοί που βάζουν σήμερα;

Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

Τα συναισθήματα της οικογένειας στις φάσεις που διέρχεται μετά τη διάγνωση

Η οικογένεια λειτουργεί μέσα στην κοινωνία και επηρεάζεται από το κοινωνικό περιβάλλον.
Τα συναισθήματα της οικογένειας διέρχονται από διάφορα στάδια μετά τη διάγνωση. Κάθε άνθρωπος αντιδρά και αντιμετωπίζει διαφορετικά τις καταστάσεις που έχει να αντιμετωπίσει στη ζωή του, και έτσι τα μέλη της οικογένειας αντιμετωπίζουν διαφορετικά συναισθήματα. Τα κυριότερα συναισθήματα που έχουν παρατηρηθεί και καταγραφεί είναι:


Σοκ και θλίψη

Ενώ η οικογένεια περίμενε ένα υγιές, όμορφο, χαρούμενο παιδί έρχεται η διάγνωση. Αυτισμός. Η λέξη από μόνη της είναι βαριά, πολύ περισσότερο όταν με το άκουσμά της, η εικόνα που έρχεται στο μυαλό είναι αύτή που προβάλλεται συχνά, δηλαδή της πολύ σοβαρής διαταραχής. Το παιδί που περίμενε η οικογένεια "έχει πεθάνει". Αυτό το παιδί δεν είναι αυτό που περίμενε. Είναι σαν να θρηνείς το χαμό ενός αγαπημένου προσώπου.
Είναι δύσκολο να το δεχθεί κάποιος αυτό. Είναι οδυνηρό χτύπημα, που εκτός από το σοκ προκαλεί και θλίψη. Ο καθένας βιώνει το γεγονός με το δικό του τρόπο. Άλλος θα κλάψει θρηνώντας, άλλος αφοσιώνεται στην εργασία του και αφήνει τα προβλήματα να τρέχουν, άλλος θα κάνει κάτι άλλο.
Σημαντικό είναι να μην κλείσουν τα κανάλια επικοινωνίας. Κανένας γονιός δεν πρέπει να "φορτώνει το βάρος" αποκλειστικά στον άλλο, πρέπει να το μοιράζονται.
Μετά το θρήνο, χρειάζεται η ενημέρωση και η γνώση.


'Αρνηση

Πολλοί γονείς αρχικά προσπαθούν να πείσουν τον εαυτό τους ότιδεν συμβαίνει τίποτα και ότι το παιδί τους είναι φυσιολογικό. Αυτό συμβαίνει όταν τα προβλήματα δεν είναι σοβαρά ή δεν δίνεται ιδιαίτερη σημασία σε αυτά. Έρχεται όμως η επόμενη μέρα, που πάλι κάτι σοβαρό συμβαίνει για να τους υπενθυμίσει για πιο λόγο επεδίωξαν τη διάγνωση.
"Το παιδί μου δεν έχει τίποτα απ' όλα αυτά που μου λένε"
"Δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να συμβαίνει αυτό !! Είχε γεννηθεί τόσο τέλειο!! Πρέπει να είναι λάθος"
"Οι ειδικοί τα βγάζουν όλα προβληματικά"
"Το είπε και ο παιδίατρος, μην το πας σε παιδοψυχιάτρους και ψυχολόγους, γιατί αυτοί τους βγάζουν όλους με πρόβλημα"
"Δεν είναι τίποτε, και ο πατέρας του ήταν κλειστός τύπος, και η πεθερά μου άργησε να μιλήσει"
Και ψάχνουν για άλλους ειδικούς, για περισσότερες γνώμες. Η επιθυμία να ακούσουν μια άλλη διάγνωση τους οδηγεί σε "ειδικούς" που "χαϊδεύουν τα αυτιά" και τους λένε αυτά που θέλουν να ακούσουν.
Όταν αποδέχονται το πρόβλημα αναζητούν πληροφορίες για το πρόβλημα. Βασικό είναι στη φάση αυτή οι πληροφορίες να είναι έγκυρες και να μην προκαλούν σύγχυση.

Θυμός, οργή, αγανάκτηση, πανικός

"Γιατί έτυχε σε μας αυτό;"
"Σε τι φταίξαμε Θεέ μου κι μας τιμώρησες;"
"Τι φταίει αυτό το παιδί να τυραννιέται;"
"Υπάρχουν τόσοι που δεν προσέχουν και έχουν φυσιολογικά παιδιά, ενώ εμείς;"
"Τι θα πούμε στις οικογένειές μας;"
"Τι θα πουν τα πεθερικά μου;"
"Τι θα κάνουν οι φίλοι μας αν το μάθουν;"
"Δεν θα μας θέλει κανένας πλέον"
"Όλοι εμάς θα βλέπουν όταν πάμε κάπου;"
Δεν χρειάζεται να δοθούν απαντήσεις στο "γιατί", στο "τι", στο "πώς" από τρίτους. Σε αυτή τη φάση
οι γονείς χρειάζονται να μην τους αφήσουν μόνους τους, είτε είναι "ειδικοί" είτε φίλοι.

Ενοχή

Πολύ συχνά οι γονείς αναρωτιούνται:
"Φταίω εγώ;"
"Μήπως φταίει κάτι που έκανα ή δεν έκανα;"
"Μήπως φταίει η κληρονομικότητα;"
ή ρίχνουν την ευθύνη στον άλλο:
"Μήπως φταίει το φάρμακο που έπαιρνες;"
"Μήπως φταίει που κάπνιζες;"
"Μήπως φταίει που ο αδελφός σου είχε ψυχολογικά προβλήματα και νοητική υστέρηση;"
Κάποιοι πιστεύουν ότι τους τιμώρησε ο Θεός, ή η Θεία Δίκη για κάτι κακό που έκαναν, ή ότι τους "χάρισαν" ένα σταυρό δοκιμασίας.
Με τη σωστή ενημέρωση, τα συναισθήματα ενοχής μειώνονται ώσπου παύουν να υπάρχουν. Οι γονείς, αντί να αισθάνονται υπεύθυνοι για τον αυτισμό του παιδιού τους, πρέπει να συγκεντρωθούν σε αυτά για τα οποία είναι υπεύθυνοι:
- Να δείξουν την αποδοχή, την αγάπη τους και να υποστηρίζουν διαρκώς αυτό το υπέροχο, ξεχωριστό παιδί που θα τους μάθει περισσότερα απ' όσα μπορούν να φανταστούν και θα τους φέρει όμορφες στιγμές αι απρόσμενες χαρές.
Ανησυχία

Οι γονείς ανησυχούν κυρίως, για τη βαρύτητα της διαταραχής, για την εξέλιξη του παιδιού, αν θα βρουν ικανούς επαγγελματίες για την κατάλληλη θεραπεία, για τη στάση των οικείων και φίλων τους απέναντι στο παιδί και στην οικογένειά τους.
Το σημαντικό είναι να παραμένει η οικογένεια ενωμένη και να αντιμετωπίζουν από κοινού τα όποια προβλήματα παρουσιάζονται.
Δεν πρέπει να απομονωθούν από τον κόσμο αλλά να προσπαθήσουν να τους ευαισθητοποιήσουν.

Το στίγμα

Το στίγμα που ακολουθεί το παιδί και την οικογένειά του, καθώς και ο "ρατσισμός" εναντίον του είναι ένα πολύ μεγάλο εμπόδιο που πρέπει να υπερπηδηθεί. Εκτός από την προσωπική μάχη που δίνουν οι γονείς γι' αυτό, είναι σημαντικό να γίνεται ενημέρωση της κοινής γνώμης, σχετικά με τη φύση του αυτισμού, τον κόσμο, τα συναισθήματα, τις ανάγκες τους, την αναγνώριση του δικαιώματος για ζωή σε αυτά τα παιδιά και τις οικογένειές τους.

(Στ. Νότας)

Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

Booking.com

Ένα προσκλητήριο σε γάμο στις Κυκλάδες το Σεπτέμβρη είναι μια καλή αφορμή για μια ολιγοήμερη εξόρμηση. Μια αναζήτηση στις προσφορές των ακτοπλοϊκών είχε αίσιο τέλος, και έμεινε το κλείσιμο του οικογενειακού δωματίου. Στην ιστοσελίδα του Booking.com βρήκα μια αρκετά καλή προσφορά, με το δίκλινο στα 108 ευρώ, το τρίκλινο στα 112 και το τετράκλινο στα 116 για 4 διανυκτερεύσεις. Μην μπορώντας να καταλήξω σε πιο ακριβώς δωμάτιο πρέπει να επιλέξω, αποφάσισα να επικοινωνήσω τηλεφωνικώς με το κατάλυμα για να πάρω τις απαραίτητες διευκρινήσεις. Μια αρκετά ευγενική κυρία μου εξήγησε πως θα μου αφήσει ένα τετράκλινο στην τιμή του δίκλινου, "45 ευρώ η βραδυά" όπως μου εξήγησε.
"Γιατί στην ιστοσελίδα έχει άλλες τιμές;" τη ρωτάω, "μήπως τα δωμάτια που δίνετε μέσω της ιστοσελίδας δεν είναι καλά;..
Και κάπου εκεί αρχίζει να ψελλίζει ότι οι κρατήσεις μέσω της ιστοσελίδας έχουν ειδική επιδότηση - από πού άραγε; - και μάλιστα ότι αυτή η προσφορά έχει τελειώσει από χθες και δεν έπρεπε να τα εμφανίζει ακόμη.
"Μήπως να τα κλείσω μέσω της ιστοσελίδας, για να πάρετε και την επιδότηση;" συνεχίζω απτόητη...
Μου ζητάει 5' λεπτά "για να βρει τι έχει συμβεί" και όταν με ξαναπαίρνει, μου κλείνει το 4κλινο δωμάτιο στην τιμή της ιστοσελίδας για το τρίκλινο - και μάλιστα ζητάει την πιστωτική για να κάνει την χρέωση κατευθείαν...
Τελικά, θέλει ψάξιμο και επιμονή για να μας πάρουν στα σοβαρά οι ξενοδόχοι μας. Πρέπει να επιμείνουμε για να απαιτήσουμε τις τιμές που προσφέρουν στους ξένους επισκέπτες - λες και μας κάνουνε χάρη που μας δέχονται στα καταλύματά τους χρεώνοντάς μας όσο όσο...

Δευτέρα 16 Αυγούστου 2010

Διακοπές στην Ερέτρια

Ως γνήσιος ταξιδιώτης, τις διακοπές μου τις ήθελα με εξερευνήσεις, με αναζητήσεις, να ψάχνω πέτρα πέτρα τους τόπους που με φιλοξενούσαν στις εξορμήσεις μου. Ο σύντροφος της ζωής μου είχε λίγο διαφορετικές απόψεις επί του θέματος - ήθελε μεν εξερευνήσεις, αλλά "όχι πάλι πέτρες" - και τελικά εξερευνούσαμε τις τοπικές ταβέρνες και τις ντόπιες γεύσεις, που συνήθως αφήναμε και ένα βδομαδιάτικο σε κάθε ταβερνιάρη για τα "ντόπια" που μας φίλευε - ακριβό χόμπι... Βέβαια ο βαθμός δυσκολίας δυσκόλεψε ακόμη περισσότερο με τα δύο καμάρια μας, που και τις πέτρες και τις ντόπιες ποικιλίες προτιμούν να τα μετατρέπουν σε κομφετί - και η επιλογή για λίγες μέρες ξεκούραση ήταν δύσκολη.
Τελικά, έκανα μια επιλογή τελευταίας μέρας, για Ερέτρια. Λίγο το all inclusive, λίγο το ότι ήταν κοντά στην Αθήνα, με έκαναν να το επιλέξω - και πέρασα σε άλλη φάση!
Το ξενοδοχείο τελικά είναι δυο μονάδες, το (παλιό) Ερέτρια Village και το (νεότερο) Holidays in Evia. Το πρώτο είναι πιο κοντά στη θάλασσα, έχει ένα κεντρικό κτίριο και πολλά διώροφα μπαγκαλόουζ, πρόσβαση στη θάλασσα και σε μια πισίνα αλμυρού νερού. Το δεύτερο είναι πιο μέσα, με πολλά διάσπαρτα μπαγκαλόουζ (πιο αναβαθμισμένα, έχουν κι ένα αστέρι παραπάνω...) και μια πισίνα που δεν έχω ξαναδεί παρόμοια (να πω πέντε μαζί;).
Η διαμονή μας ήταν στο πρώτο. 2 λεπτά στη θάλασσα - που η πλαζ είναι 300 μέτρα, γαλάζια σημαία, αλλά δεν λέει και πολλά. Η πισίνα με το αλμυρό νερό καλή, αλλά αρκετά βαθιά - δεν έχει κανένα σημείο κατάλληλο για τα παιδιά.
Το πρωινό και τα γεύματα προσφέρονται στο εστιατόριο του HiE, που είναι 10 λεπτά από το δωμάτιο μας, οπότε τελικά επιλέξαμε την πισίνα του για τις ημερήσιες εξορμήσεις μας. Τα 2/3 της πισίνας είναι στους ογδόντα πόντους, κατάλληλα για παιδιά - ενώ έχει και σημεία με 20 πόντους, κατάλληλα ακόμη και για βρέφη! Η κόρη ήταν σχεδόν όλη μέρα στην πισίνα, ενώ ακόμη και ο γιος που φοβόταν το νερό, όταν μας έβλεπε μέσα έφερνε το σωσίβιο για να τον πάρουμε στην παρέα μας!
Η συνολική έκταση είναι 130 στρέμματα, με υπέροχους κήπους με δέντρα, φυτά και λουλούδια, και πουλιά σε τέλεια αρμονία. Λες και βρίσκεσαι στον παράδεισο! 

Όλη τη μέρα είχε εκδηλώσεις - mini club για τα παιδιά, aqua aerobic στην πισίνα, πρωταθλήματα beach volley κλπ. Το βράδυ, στο αμφιθέατρο στις 9.00 είχε τη mini disco για τα τα παιδιά, στις 9.45 ειδικό πρόγραμμα (ντόπιους χορούς, θεατρικές παραστάσεις, κωμικές φάσεις) σε πολυεθνική βέρσιον (ελληνικά, γαλλικά, ιταλικά, αγγλικά και όποιον άλλο γκρουπ είχε...) και στις 11.00 ξεκινούσε πρόγραμμα disco για τους μεγαλύτερους.
Η κουζίνα είχε από όλα. Ελληνικά πιάτα, γαλλική-ιταλική κουζίνα, και κάθε μέρα κάποιο πιάτο είχε την τιμητική του...
Σπάνια περνάω τόσο απολαυστικά λίγες μέρες διακοπων, και σίγουρα θα το ξαναεπισκεφτώ... Ειδικά για οικογένειες με μικρά παιδιά είναι ιδανικό... Και τα λίγα που με ενόχλησαν δεν στάθηκαν εμπόδιο για να απολαύσω ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ!