Τα πήρα με όλους και με όλα! Καιρός να πάρω τα βουνά! Αποφασίζω να αλλάξω ρότα, να τα γράψω όλα εκεί που το μελάνι δεν πιάνει, να γίνω πιο παχύδερμο από όσους ιπποποτάμους με περιβάλλουν και να φύγω στο άγνωστο με πυξίδα την ελπίδα. Η ελπίδα δεν τελειώνει ποτέ...
5 σχόλια:
Καλό Σαββατόβραδο!
Και πάντα με την ελπίδα παρέα.
Εσύ μπροστά και ο ήλιος πίσω σου!
Αμάααααααν! Τι έγινε πουλάκι μου και τα πήρες στο κρανίο? Μ' αρέσει η μηχανάρα σου πάντως! Πάμε τσάρκα με τις μηχανές μας?
Αμάααααααν! Τι έγινε πουλάκι μου και τα πήρες στο κρανίο? Μ' αρέσει η μηχανάρα σου πάντως! Πάμε τσάρκα με τις μηχανές μας?
καλη εβδομαδα αννα μου.Τι σου εκαναν ? πες τα να ξελαφρωσεις!
Απλά κουράστηκα.
Στο θερμοϋδραυλικό μέτωπο. τα μαστόρια συνεχίζουν να παίζουν με τον πόνο μου, λέγοντάς μου πως "δεν γίνεται να μην έχω μείνει ευχαριστημένη, όλοι οι άλλοι πελάτες πώς έμειναν;". Έλα μου ντε που πρέπει να είμαι ευχαριστημένη όταν για μια ακόμη φορά δεν γίνεται σωστή σύνδεση! Και τι με νοιάζει για όλους τους άλλους πελάτες σου ρε φίλε, στο σπίτι μου δεν έκανες σωστή δουλειά, τελεία και παύλα!
Στο άλλο μέτωπο, επτά συνοικοπεδούχοι είμαστε. Τους παίρνω όλους στο τηλέφωνο και τους εξηγώ με επιχειρήματα για πολλοστή φορά ότι πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Ο απατεώνας εργολάβος πήρε το μερίδιο που του αντιστοιχούσε από την αντιπαροχή και μην τον είδατε. Η απάντηση είναι η ίδιο μονότονη εδώ και ένα χρόνο "δως του λίγο χρόνο Άννα μου, θα φιλοτιμηθεί να μας τα τελειώσει". Κι ας πάει το δούλεμα σύννεφο, και ας έχει να πατήσει το πόδι του στην πόλη μήνες ολόκληρους.
Και τα λοιπά, και τα λοιπά, κλπ
Κουράστηκα. Νιώθω σαν τον Δον Κιχώτη, να μονομαχώ με τους ανεμόμυλους και κανείς να μην παρακολουθεί το αποτέλεσμα της μονομαχίας.
Δεν θέλει και πολύ ακόμη να σαλτάρω. Για αυτό και πήρα την απόφαση. Αφού όλοι αυτοί με έχουνε γράψει κανονικά, θα τους γράψω κι εγώ και ας γίνουν όλα στάχτη και μπούρμπερη. Δύσκολο, αλλά ουχί ακατόρθωτο. Τη θέλω την Άννα!
Δημοσίευση σχολίου