Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Πτώχευση ή Βιολογικός Αφανισμός;


Είναι πλέον γεγονός ότι ζούμε στον αιώνα της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης πραγμάτων. Οι πολιτικοί μας ταγοί ανοικτά παραδέχονται την ανάγκη της παγκόσμιας Κυβέρνησης, του κοινού νομίσματος και...
δεν τηρούν ούτε τα προσχήματα που μέχρι πριν λίγα χρόνια υπήρχαν. Φυσικά , απορεί κανείς με τις επιδιώξεις τους μιας και ήδη έχουν την εξουσία , ήδη έχουν το παγκόσμιο πλούτο και ήδη τους ανήκουν τα μέσα παραγωγής .

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Η τρόικα πάνω από τα κεφάλια μας...

(ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ “Π” ΣΤΙΣ 17-11-11)


Δεν πάνε πουθενά, εδώ θα μείνουν...


Τελικά, εμείς εδώ στο «Π» τουλά­χιστον δεν είχαμε καμία αμφι­βολία ότι το 2010, μετά την πρό­σκληση του Γιώργου Παπανδρέου, η τρόικα των τοκογλύφων δανειστών της χώρας μας θα ερχόταν στην Ελλάδα για να μας «κατσικωθεί» και να μην φεύγει με τίποτε.
Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι ήδη οι τροϊκανοί έχουν αρχίσει να αποκτούν μια αίσθηση μονιμότητας στη χώρα, αφού δεν είναι άνευ λόγου η συζήτη­ση που γίνεται για την παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας, για να μπορούν να αποφασίζουν και για λογαριασμό μας, αφού – όπως λένε – οι Ελληνες είναι «ανίκανοι και διεφθαρμένοι», φοβού­μενοι βέβαια μήπως δεν πάρουν ως άλ­λοι τοκογλύφοι τα λεφτά τους πίσω και δεν βάλουν στο χέρι τη δημόσια περι­ουσία, ειδικά τα φιλέτα.
Αν λάβουμε λοιπόν υπόψη μας ότι η προηγούμενη τρόικα, η επονομαζό­μενη τότε Διεθνής Οικονομική Επιτρο­πή, που ήλθε στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1898, έπειτα μάλιστα από επιμονή των Γερμανών, και έμεινε στη χώρα μας περίπου 80χρόνια (!!!), τότε έχουμε πο­λύ δρόμο ακόμη να διανύσουμε για να τους ξεφορτωθούμε και να τους δούμε να φεύγουν. Ετσι λοιπόν σήμερα το «Π» θα σας αποκαλύψει ότι οι λεβέντες της τρόι­κας (Ε.Ε. - ΔΝΤ - ΕΚΤ) προετοιμάζονται για να παραμείνουν εδώ, ώστε να μην πηγαινοέρχονται. Θα συστεγαστούν, μάλιστα, μαζί με την τεχνική βοήθεια του χερ Ράιχενμπαχ, ο οποίος – όπως φαίνεται – θα συμβουλεύει πώς θα ξε­πουληθούν όσο γίνεται πιο γρήγορα τα φιλέτα της δημόσιας περιουσίας, ανα­λαμβάνοντας και τον ρόλο του ύπατου αρμοστή στη χώρα.
Όπως αναφέρουν λοιπόν οι πληρο­φορίες, έχουν βρει ήδη πολυτελή γρα­φεία σε κομβικό σημείο της Αθήνας, τρία λεπτά με τα πόδια από την αμερι­κανική πρεσβεία και μόλις πέντε λεπτά με Ι.Χ. από την πλατεία Συντάγματος, τα οποία παρέχουν όλες τις απαραίτη­τες ανέσεις για να στεγάσουν τις υπη­ρεσίες τους, δηλαδή το κυβερνείο της χώρας μας.

Η τρόικα σε αυθαίρετο
Όλοι μαζί λοιπόν – εκτός απροόπτου – θα εγκατασταθούν στο κτίριο που είχε κατασκευάσει έπειτα από πολλές περιπέτειες ο γνωστός ερ­γολάβος Βωβός στο κτήμα Θων, στη συμβολή των λεωφόρων Κηφισίας και Αλεξάνδρας. Οι… άνθρωποί μας λοιπόν, δηλαδή οι «κυβερνήτες» της χώρας, θα εγκα­τασταθούν στον τέταρτο όροφο του συγκεκριμένου κτιρίου, στα γραφεία όπου μέχρι πρότινος στεγαζόταν η ΠΑΕ Παναθηναϊκός, η οποία τα ξενοίκιασε και μετακόμισε στα βόρεια προάστια.
Τα επίμαχα γραφεία του σχεδόν νε­όδμητου κτιρίου είναι υπερπολυτελή, αφού γι’ αυτό έχει φροντίσει η ΠΑΕ. Το εμβαδόν των γραφείων, που στην ου­σία καλύπτει όλο τον όροφο του οική­ματος, αγγίζει τα 1.000 τ.μ. και βέβαια υπάρχουν και υπόγειοι χώροι στάθμευ­σης για τα Ι.Χ. των τροϊκανών.
Τα γραφεία αυτά ανήκουν στην εται­ρεία του μεγαλοεργολάβου Βωβού, που έχει και αυτή ιστορία στις βίβλους των σκανδάλων και των αυθαιρεσιών της Αθήνας.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι το μηνιαίο μίσθωμα θα φτάνει περίπου τα 20.000 ευρώ, το οποίο όλοι αναρωτιού­νται ποιος θα πληρώνει. Άλλωστε τόσο πληρώνουν περίπου και οι υπόλοιποι ένοικοι του κτιρίου…
Ήδη στα γραφεία έχουν ξεκινήσει οι εργασίες της διαρρύθμισης του χώ­ρου, ώστε η παρέα από τις Βρυξέλλες και το ΔΝΤ να εγκατασταθεί μέσα στον Δεκέμβρη. Για την ιστορία πρέπει να αναφέρου­με ότι το κτίριο βρίσκεται στο περίφημο κτήμα Θων, στο οποίο παλαιότερα λει­τουργούσαν στάβλοι. Για όσους θυμού­νται, πριν από περίπου δέκα χρόνια και για μια 5ετία είχαν γίνει ομηρικές μάχες μεταξύ των κατοίκων και του μεγαλοκατασκευαστή, ο οποίος τελικά έκτισε εκεί το μεγαθήριο που βλέπουμε σήμε­ρα. Κτίριο το οποίο είχε κατασκευαστεί από τον Βωβό, με «ειδική ρύθμιση-δωράκι» που του έκανε το ΥΠΕΧΩΔΕ λίγο πριν φύγει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2002, ώστε να μπορεί να κτίσει ένα καραπαράνομο εξαώροφο κτίριο στο Θων (Λεωφόροι Κηφισίας και Αλεξάν­δρας).
Είναι ένα κτίριο που λίγο αργότερα, έπειτα από απόφαση του ΣτΕ, κρίθηκε παράνομο, για να νομιμοποιηθεί με σχετική βιασύνη από την κυβέρνηση Καραμανλή το 2006, με ταχύτατες δια­δικασίες, πάλι «παράνομα» με αποφά­σεις του τότε υπουργείου Πολιτισμού, που έκρινε ότι δίπλα στο ιστορικό και προστατευμένο εκκλησάκι του Θων θα μπορούσε να κτιστεί κατά παρέκκλιση και το συγκεκριμένο κτίριο.
Τώρα κάτι μας λέει πως το κτίριο αυ­τό θα γίνει τα επόμενα χρόνια σημείο αναφοράς μεγάλων… πολιτικών απο­φάσεων για τη χώρα και… κοινωνικών εκδηλώσεων – κατά το κοινώς λεγόμε­νο διαδηλώσεων.
Παρεμπιπτόντως, θα θέλαμε να ρω­τήσουμε το νοίκι και τους μισθούς των εκατοντάδων υπαλλήλων που θα μας σβερκωθούν στο κτίριο του Βωβού για δεκαετίες, μήπως θα τους πληρώνει το ελληνικό Δημόσιο;

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

H αριθμητική δεν έχει πολιτικάντικη χροιά...

«Περί αιολικών και περί ενέργειας»

του Νίκου Στεφανή


«Ως φυσικός, νιώθω ότι προσβάλλεται η εκ­παίδευση, η εμπειρία και η νοημοσύνη μου από την απόπειρα παραγωγής αιολικής ενέργειας σε μεγάλη κλίμακα.»
―Dr Phillip Bratby προς τη Βρετανική Βουλή

Η ιδέα ότι υπάρχουν “δεξιοί” και “αριστεροί” στο θέμα των αιολικών  είναι επιεικώς ανόητη – βλακώδης θα έλεγα….Ο ακτιβισμός έχει πολιτικάντικες χροιές, αλλά η αριθμητική και η στοιχειώδης επιστήμη δεν έχουν.  Η άποψη ότι το κλίμα αλλάζει από ανθρωπογενείς λόγους, είναι άποψη.  Αλλά το  ότι με αιολικά θα διορθώσουμε το  κλίμα ή την Πτολεμαΐδα, είναι πίστη και παραλογισμός. Ή  επιστήμη μαϊμού και σχήμα οξύμωρον.
Το 1+1=2 δεν έχει “πολιτική” και σε αντίθεση με διλήμματα χωροθέτησης λιγνιτικών ή, …θου Κύριε, πυρηνικών μονάδων, δεν πρέπει να υπάρχει δίλημμα περί χωροθέτησης βιομηχανικών ΑΠΕ, όπου η απάντηση είναι: ΠΟΥΘΕΝΑ! Ή, εάν “πρέπει” να βάλεις κάπου βιομηχανικά αιολικά, μπορεί μόνο κοντά σε Υδροηλεκτρικές μονάδες και κοντά σε γραμμές υψηλής τάσης, ώστε να είσαι κοντά σε δυνητική αντλησιοταμίευση.
Για το τελευταίο, την αντλησιοταμίευση, υποτίθεται ότι με όχι αμελητέο κόστος, ξεπερνάει την εγγενή αδυναμία της χαμηλής διαθεσιμότητας των αιολικών. Αλλά είναι η Ευρυτανία για πέταμα;;; Να ρωτήσουμε τους Ευρυτάνες. Η ιδέα να κατασκευάζουμε τεχνητές λίμνες σε νησιά ή στην Κρήτη για αντλησιοταμίευση είναι μόνο ψυχανώμαλη, και αντιοικονομική, αλλά οι Μουράτογλου ή οι Μυτιληναίοι του κόσμου δεν νοιάζονται, όσο οι επιδοτήσεις τρέχουν πλουσιοπάροχα.
ΟΛΑ τα αιολικά, σε όλο τον κόσμο, στην Δανία και στην Γερμανία είναι μία «απάτη» από οικονομικής και ενεργειακής άποψης. Σίγουρα ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ δεν υποκαθιστούν μονάδες βάσης. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, και εάν έχεις αέριο, μειώνουν ίσως την κατανάλωση αερίου – αν και αυτό αποδείχθηκε μάλλον μαϊμού και στην Ισπανία. Η ιδέα ότι θα καις αέριο για ισχύ βάσης είναι μόνο για το Κατάρ.
Η ιδέα περί αυτονομίας και κάλυψης τοπικών αναγκών είναι επίσης ουτοπική ή ρομαντική. Οι e-φίλοι μου στην Ικαρία θα είναι πιο ευτυχείς χωρίς ρεύμα, παρά με αιολικό ρεύμα, που θα είναι άχρηστο εάν δεν έχουν ΚΑΙ γεννήτρια. Που στην πράξη, αυτή θα τους τροφοδοτεί, αλλά με διπλασιασμένο κόστος λόγω αιολικού. Όποιος από εμάς έχει αυθαίρετο εκτός δικτύου (εγώ έχω !) το ξέρει αυτό. Μπορείς να ζήσεις, αλλά μην τρελαθούμε κιόλας…..
Άρα , παρακαλώ όλους τους οικολόγους και τους οικολογίζοντες, να βοηθήσουν ώστε οι χωροθετήσεις να μην είναι απόλυτα καταστροφικές, αλλά να σημειώσουν ότι ΔΕΝ υπάρχει σωστή χωροθέτηση βιομηχανικού αιολικού πάρκου, απλά γιατί κανένα αιολικό πάρκο ΔΕΝ θα υπήρχε εάν δεν επιδοτείτο. Γιατί επιδοτούνται από το υστέρημα ανθρώπων , με την εντελώς οξύμωρη δικαιολογία ότι σώζουν από καρκίνους ή ότι υποκαθιστούν συμβατικά καύσιμα! Να το βροντοφωνάξετε: 10.000 αιολικά δεν προλαμβάνουν ούτε έναν καρκίνο. 100.000 αιολικά δεν υποκαθιστούν ούτε μία ανθρακική μονάδα. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να ζω χωρίς ρεύμα στο χωριό μου αλλά η ιδέα ότι η πόλη ή ότι το εργοστάσιο κάπως χρησιμοποιούν αιολικό ρεύμα είναι ΜΟΝΟ στα παραμύθια και ΜΟΝΟ για εξαγωγείς αιολικών.
Αυτή η άποψη μπορεί να σας ακούγεται ακροδεξιά, την συμμερίζεται ο …Πούτιν και ο Πρίγκηπας Φίλιππος της Αγγλίας (αλλά όχι ο Κάρολος) και αρκετοί ακροδεξιοί, και αρκετοί αριστεροί, και, προσωπικά, δηλώνω αναρχοαυτόνομος. ΔΕΝ υπάρχει αειφορία. Είναι φτιαχτός όρος. Υπάρχει φτώχεια, υπάρχει εναλλακτικός τρόπος ζωής, ιατρική με βότανα κλπ, αλλά αειφόρο νοσοκομείο, ή αειφόρο Πονστάν, ή αειφόρο χυτήριο, δεν υπάρχει. Και φυσικά υπάρχει στοχευμένη και πληρωμένη προπαγάνδα. Τα ανά τον κόσμο Πράσινα κόμματα δεν είναι τυχαία. Είναι επιδοτούμενα ώστε να επηρεάζουν κοινοβουλευτικές ισορροπίες προς όφελος της Γερμανικής εξαγωγικής πολιτικής. Η σωτηρία του Πλανήτη είναι σαν την προ πολλών αιώνων σωτηρία της ψυχής. Όσο σωζόταν η ψυχή από την αμαρτία με συγχωροχάρτια το 1011 μΧ, άλλο τόσο σώζεται ο Πλανήτης με δικαιώματα άνθρακα και με αιολικά το 2011.
Κουράγιο στην Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία που μοιάζει να είναι η μόνη καθαρή από τις επώνυμες…

Πηγή: oikonikipragmatikotita

Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

Πρώτα η Δράμα..

Τώρα κατάλαβα το πρόσφατο προεκλογικό σλόγκαν. Τελικά η Δράμα μπορεί να είναι πρωτοπόρος, αρκεί να το θελήσει...

H Bιομηχανία Γάλακτος Δράμας A.E. («Νεογάλ») είναι η πρώτη επιχείρηση που υπέγραψε και κατέθεσε στο ΣEΠE για γνωμοδότηση ειδική επιχειρησιακή σύμβαση εργασίας και αιτιολογική έκθεση προβλέποντας «γενική μείωση κατά 9% των πάσης φύσεως αποδοχών των εργαζομένων από την 1/1/2011».  Τη σύμβαση υπέγραψαν η επιχείρηση και το επιχειρησιακό στις 29/12/2010 προκειμένου «να προσαρμοστεί η εταιρεία στις νέες συνθήκες της αγοράς και να διατηρήσει τις υφιστάμενες θέσεις εργασίας». Oπως σημειώνεται στην αιτιολογική έκθεση «η μείωση των αποδοχών κατά 9% κρίθηκε ότι είναι εύλογη για να αποφευχθεί η αύξηση τιμής των προϊόντων της εταιρείας και η περαιτέρω μείωση της ανταγωνιστικότητάς της και προκειμένου να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη συνέχιση της λειτουργίας στις νέες συνθήκες της αγοράς» (αύξηση ΦΠΑ, σκληρός ανταγωνισμός, μείωση τζίρου, κρίση στην περιοχή).

Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω, πώς γίνεται κατεβάζοντας τους μισθούς να ανεβαίνουν οι τιμές. Μήπως για να μειωθούν οι τιμές και να γίνουν πιο ανταγωνιστικά τα προϊόντα πρέπει να τριπλασιαστούν οι αποδοχές; Μια σκέψη ρίχνω...

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Να γυρίσω στο χωριουδάκι μου να βάλω πατατούλες;

Μεγάλο κύμα αστικοποίησης μετά το 2013 προβλέπει έρευνα ελλήνων πολεοδόμων για τη χώρα μας.

Οι μετακινήσεις θα αφορούν κυρίως τον αγροτικό πληθυσμό προς τα μεγάλα αστικά κέντρα και συνδυάζεται με την αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Πηγή : Σκάι

Από την άλλη όμως:

«Η μείωση των αποδοχών θα λειτουργήσει σαν εσωτερική υποτίμηση που θα κάνει τα Ελληνικά Προϊόντα και τις παραγόμενες στην Ελλάδα υπηρεσίες φθηνότερες άρα και την Ελληνική Οικονομία πιο ανταγωνιστική»
Μα η μείωση των μισθών και η πτώση της λιανικής κατανάλωσης, και η συνεπακόλουθη αύξηση της ανεργίας, θα στρέψει φθηνούς εργαζόμενους σε τομείς της οικονομικής δραστηριότητας που σήμερα έχουν εγκαταλειφθεί γιατί δεν είναι κερδοφόροι και παραγωγικοί.
Δηλαδή, ως παράδειγμα και σε απλά ελληνικά:
Θα εξαναγκαστούν να φύγουν οι άνεργοι από τα αστικά κέντρα και να πάνε στην επαρχία, όπου μαζικά θα ασχοληθούν με τις αγροτικές καλλιέργειες. Με αυτόν τον τρόπο π.χ. η τιμή της Ελληνικής πατάτας (αφού θα παράγεται από πάμφθηνά αγροτικά χέρια) θα μειωθεί κατά πολύ και θα πουλιέται φθηνότερα στις λαϊκές αγορές, από την εισαγόμενη από την Αίγυπτο και Συρία. Δηλαδή η νέα γενιά Ελλήνων πατατό-καλλιεργητών θα ζει ελάχιστα καλύτερα από τους συναδέλφους της του Τρίτου κόσμου, που όπως γνωρίζουμε όλοι διαβιούν σε συνθήκες εξαθλίωσης.

Πηγή : Στοχασμός-Πολιτική

Τελικά, να γυρίσω να βάλω πατάτες, ή θα σταματήσουν κι αυτοί που βάζουν σήμερα;

Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

Τα συναισθήματα της οικογένειας στις φάσεις που διέρχεται μετά τη διάγνωση

Η οικογένεια λειτουργεί μέσα στην κοινωνία και επηρεάζεται από το κοινωνικό περιβάλλον.
Τα συναισθήματα της οικογένειας διέρχονται από διάφορα στάδια μετά τη διάγνωση. Κάθε άνθρωπος αντιδρά και αντιμετωπίζει διαφορετικά τις καταστάσεις που έχει να αντιμετωπίσει στη ζωή του, και έτσι τα μέλη της οικογένειας αντιμετωπίζουν διαφορετικά συναισθήματα. Τα κυριότερα συναισθήματα που έχουν παρατηρηθεί και καταγραφεί είναι:


Σοκ και θλίψη

Ενώ η οικογένεια περίμενε ένα υγιές, όμορφο, χαρούμενο παιδί έρχεται η διάγνωση. Αυτισμός. Η λέξη από μόνη της είναι βαριά, πολύ περισσότερο όταν με το άκουσμά της, η εικόνα που έρχεται στο μυαλό είναι αύτή που προβάλλεται συχνά, δηλαδή της πολύ σοβαρής διαταραχής. Το παιδί που περίμενε η οικογένεια "έχει πεθάνει". Αυτό το παιδί δεν είναι αυτό που περίμενε. Είναι σαν να θρηνείς το χαμό ενός αγαπημένου προσώπου.
Είναι δύσκολο να το δεχθεί κάποιος αυτό. Είναι οδυνηρό χτύπημα, που εκτός από το σοκ προκαλεί και θλίψη. Ο καθένας βιώνει το γεγονός με το δικό του τρόπο. Άλλος θα κλάψει θρηνώντας, άλλος αφοσιώνεται στην εργασία του και αφήνει τα προβλήματα να τρέχουν, άλλος θα κάνει κάτι άλλο.
Σημαντικό είναι να μην κλείσουν τα κανάλια επικοινωνίας. Κανένας γονιός δεν πρέπει να "φορτώνει το βάρος" αποκλειστικά στον άλλο, πρέπει να το μοιράζονται.
Μετά το θρήνο, χρειάζεται η ενημέρωση και η γνώση.


'Αρνηση

Πολλοί γονείς αρχικά προσπαθούν να πείσουν τον εαυτό τους ότιδεν συμβαίνει τίποτα και ότι το παιδί τους είναι φυσιολογικό. Αυτό συμβαίνει όταν τα προβλήματα δεν είναι σοβαρά ή δεν δίνεται ιδιαίτερη σημασία σε αυτά. Έρχεται όμως η επόμενη μέρα, που πάλι κάτι σοβαρό συμβαίνει για να τους υπενθυμίσει για πιο λόγο επεδίωξαν τη διάγνωση.
"Το παιδί μου δεν έχει τίποτα απ' όλα αυτά που μου λένε"
"Δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να συμβαίνει αυτό !! Είχε γεννηθεί τόσο τέλειο!! Πρέπει να είναι λάθος"
"Οι ειδικοί τα βγάζουν όλα προβληματικά"
"Το είπε και ο παιδίατρος, μην το πας σε παιδοψυχιάτρους και ψυχολόγους, γιατί αυτοί τους βγάζουν όλους με πρόβλημα"
"Δεν είναι τίποτε, και ο πατέρας του ήταν κλειστός τύπος, και η πεθερά μου άργησε να μιλήσει"
Και ψάχνουν για άλλους ειδικούς, για περισσότερες γνώμες. Η επιθυμία να ακούσουν μια άλλη διάγνωση τους οδηγεί σε "ειδικούς" που "χαϊδεύουν τα αυτιά" και τους λένε αυτά που θέλουν να ακούσουν.
Όταν αποδέχονται το πρόβλημα αναζητούν πληροφορίες για το πρόβλημα. Βασικό είναι στη φάση αυτή οι πληροφορίες να είναι έγκυρες και να μην προκαλούν σύγχυση.

Θυμός, οργή, αγανάκτηση, πανικός

"Γιατί έτυχε σε μας αυτό;"
"Σε τι φταίξαμε Θεέ μου κι μας τιμώρησες;"
"Τι φταίει αυτό το παιδί να τυραννιέται;"
"Υπάρχουν τόσοι που δεν προσέχουν και έχουν φυσιολογικά παιδιά, ενώ εμείς;"
"Τι θα πούμε στις οικογένειές μας;"
"Τι θα πουν τα πεθερικά μου;"
"Τι θα κάνουν οι φίλοι μας αν το μάθουν;"
"Δεν θα μας θέλει κανένας πλέον"
"Όλοι εμάς θα βλέπουν όταν πάμε κάπου;"
Δεν χρειάζεται να δοθούν απαντήσεις στο "γιατί", στο "τι", στο "πώς" από τρίτους. Σε αυτή τη φάση
οι γονείς χρειάζονται να μην τους αφήσουν μόνους τους, είτε είναι "ειδικοί" είτε φίλοι.

Ενοχή

Πολύ συχνά οι γονείς αναρωτιούνται:
"Φταίω εγώ;"
"Μήπως φταίει κάτι που έκανα ή δεν έκανα;"
"Μήπως φταίει η κληρονομικότητα;"
ή ρίχνουν την ευθύνη στον άλλο:
"Μήπως φταίει το φάρμακο που έπαιρνες;"
"Μήπως φταίει που κάπνιζες;"
"Μήπως φταίει που ο αδελφός σου είχε ψυχολογικά προβλήματα και νοητική υστέρηση;"
Κάποιοι πιστεύουν ότι τους τιμώρησε ο Θεός, ή η Θεία Δίκη για κάτι κακό που έκαναν, ή ότι τους "χάρισαν" ένα σταυρό δοκιμασίας.
Με τη σωστή ενημέρωση, τα συναισθήματα ενοχής μειώνονται ώσπου παύουν να υπάρχουν. Οι γονείς, αντί να αισθάνονται υπεύθυνοι για τον αυτισμό του παιδιού τους, πρέπει να συγκεντρωθούν σε αυτά για τα οποία είναι υπεύθυνοι:
- Να δείξουν την αποδοχή, την αγάπη τους και να υποστηρίζουν διαρκώς αυτό το υπέροχο, ξεχωριστό παιδί που θα τους μάθει περισσότερα απ' όσα μπορούν να φανταστούν και θα τους φέρει όμορφες στιγμές αι απρόσμενες χαρές.
Ανησυχία

Οι γονείς ανησυχούν κυρίως, για τη βαρύτητα της διαταραχής, για την εξέλιξη του παιδιού, αν θα βρουν ικανούς επαγγελματίες για την κατάλληλη θεραπεία, για τη στάση των οικείων και φίλων τους απέναντι στο παιδί και στην οικογένειά τους.
Το σημαντικό είναι να παραμένει η οικογένεια ενωμένη και να αντιμετωπίζουν από κοινού τα όποια προβλήματα παρουσιάζονται.
Δεν πρέπει να απομονωθούν από τον κόσμο αλλά να προσπαθήσουν να τους ευαισθητοποιήσουν.

Το στίγμα

Το στίγμα που ακολουθεί το παιδί και την οικογένειά του, καθώς και ο "ρατσισμός" εναντίον του είναι ένα πολύ μεγάλο εμπόδιο που πρέπει να υπερπηδηθεί. Εκτός από την προσωπική μάχη που δίνουν οι γονείς γι' αυτό, είναι σημαντικό να γίνεται ενημέρωση της κοινής γνώμης, σχετικά με τη φύση του αυτισμού, τον κόσμο, τα συναισθήματα, τις ανάγκες τους, την αναγνώριση του δικαιώματος για ζωή σε αυτά τα παιδιά και τις οικογένειές τους.

(Στ. Νότας)