Η μέρα του πολίτη

Τελικά θα το πάρουν αυτή τη φορά το μήνυμα σωστά;

Η δική μου πρόταση...

Είχαν πολλές πρωτοτυπίες αυτές οι εκλογές. Βιαστικές, βουβές, της ξαπλώστρας, της πύρινης καταστροφής, της καμένης γης που θα παραλάβει η επόμενη κυβέρνηση. Έτσι, δεν ξαφνιαστήκαμε πολύ, όταν μάθαμε ότι η κυβέρνηση που τις προκήρυξε πρόωρα χωρίς την επίκληση κάποιου σοβαρού εθνικού θέματος, δεν θεωρεί απαραίτητο να παρουσιάσει κάποιο προεκλογικό πρόγραμμα. Το πρόγραμμα λέει για το οποίο την ψήφισαν οι έλληνες πολίτες πριν από 4 χρόνια, ήταν 8ετίας. Ρε, μπας και έγινε καμιά αναθεώρηση στο σύνταγμα και η θητεία είναι πλέον 8ετής; Και θα είναι όντως 8ετία, ή μετά θα μας βγάλουν πρόγραμμα 50ετίας;

Νωρίς λέει για σύνταξη στα 51. Εξαρτάται. Αν ανεβαίνεις στην ιεραρχία 40άρης, τότε στα 50 είσαι ήδη για απόσυρση. Σε άλλες εποχές για να φτάσεις στα υψηλά κλιμάκια της ιεραρχίας, έπρεπε να περάσεις από την επετηρίδα. Στην εποχή του τόπου στα νιάτα και της γρήγορης ανέλιξης, η καρέκλα της κορυφής πρέπει να καταλαμβάνεται από ολοένα και νεότερους - ίσως ήρθε η ώρα για 35άρηδες...



Μιας και εκλείπει προεκλογική πρόταση, καιρός να καταθέσω τη δική μου, και ελπίζω κάποιες από τις ιδέες μου να τις δω να υλοποιούνται κάποια μέρα:
1. Πενταετής θητεία του κοινοβουλίου, χωρίς δυνατότητα για πρόωρη προσφυγή στην κάλπη.
2. Κατάρτιση ενιαίου ψηφοδελτίου βουλευτών ανά περιφέρεια. Οι βουλευτές εκλέγονται με βάση το σταυρό προτίμησης. Μετά την εκλογή τους, προσχωρούν στις ομάδες του κοινοβουλίου. Μπορούν να εκλεγούν μέχρι δύο πενταετίες.
3. Ο πρωθυπουργός εκλέγεται με ξεχωριστό ψηφοδέλτιο, όπως και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ο πρωθυπουργός συγκροτεί το κυβερνητικό σχήμα, χρησιμοποιώντας άτομα από όλες τις ομάδες του κοινοβουλίου. Σύμφωνα με το ασυμβίβαστο υπουργού και βουλευτή, αν επιλεγούν βουλευτές για κυβερνητικές θέσεις πρέπει να παραιτηθούν από την βουλευτική έδρα.
4. Ουσιαστική αποκέντρωση. Δηλαδή, κατάργηση του β' βαθμού τοπικής αυτοδιοίκησης και ενίσχυση του α' βαθμού με συγχωνεύσεις δήμων. Και επειδή αποκέντρωση δεν νοείται χωρίς πόρους, οι ΔΟΥ μετατρέπονται σε Δημοτικές Οικονομικές Υπηρεσίες. Οι φόροι παρακρατούνται από τους δήμους, το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων χρησιμοποιείται από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, και αποδίδεται ποσοστό 20% στην Περιφέρεια και 20% στις Κεντρικές δομές για τις ανάγκες τους.
5. Τα ασφαλιστικά ταμεία ενοποιούνται, και οι παροχές υγείας παρέχονται αποκλειστικά από το ΕΣΥ. Λειτουργούν πρωτοβάθμια κέντρα υγείας πλήρως στελεχωμένα σε κάθε δημοτικό διαμέρισμα, και δευτεροβάθμια βαθμίδα (νοσοκομείο) σε κάθε έδρα δήμου. Οι σημερινές δομές μεταφέρονται στο ΕΣΥ.
6. Η υποχρεωτική εκπαίδευση γίνεται 15ετής : 2 έτη προσχολική αγωγή, 6 έτη δημοτικό, 3 έτη γυμνάσιο, και 4 έτη επαγγελματική κατάρτιση, με δυνατότητα συνέχισης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με επιλογή των φοιτητών από τα πανεπιστήμια. Το γενικό λύκειο καταργείται, όπως και οι εισαγωγικές εξετάσεις στα πανεπιστήμια. Στο τέλος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, οι μαθητές έχουν πιστοποιημένες γνώσεις ξένων γλωσσών, χειρισμού υπολογιστή, οδήγησης αυτοκινήτου καθώς και στρατιωτική εκπαίδευση.
7. Αυξάνεται ο αριθμός των ΕΠΟΠ, και καταργείται η στράτευση.
8. Απλοποιούνται οι διαδικασίες στον χώρο της δικαιοσύνης. Οι υποθέσεις εκδικάζονται σε χρόνο μικρότερο του μήνα, και οι αποφάσεις εκδίδονται μέσα σε διάστημα 10 ημερών από την ημερομηνία της δίκης.

Μπορώ να συνεχίσω με προτάσεις και σε άλλα θέματα της καθημερινότητας, όμως πιστεύω πως λύσεις υπάρχουν, η διάθεση να επιλυθούν είναι που λείπει. Υπάρχει καλύτερη Ελλάδα, ας την ονειρευτούμε όπως ο καθένας από μας τη θέλει και κάποια μέρα ας ελπίσουμε ότι θα τη δούμε κάπως έτσι...

Εκλογές και άλλα παραμύθια

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ : ΔΥΝΑΜΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ - ΟΙ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΡΑΞΗ
ΠΑΣΟΚ : ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ - ΔΙΚΑΙΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ - ΔΥΝΑΤΗ ΕΛΛΑΔΑ
ΚΚΕ : ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ - ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ - ΑΛΛΑΞΕ ΕΣΥ
ΣΥΡΙΖΑ : ΕΝΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ - ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΑΔΥΝΑΤΑ ΔΥΝΑΤΑ
ΛΑΟΣ : ΝΑΙ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ - ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΣΥΔΟΣΙΑ

Συνήθως τρελλαίνομαι για τις προεκλογικές περιόδους. Μου αρέσουν τα ιλλουστρασιόν φυλλάδια που μου τάζουν τον ουρανό με τ' άστρα, οι πολύχρωμες συγκεντρώσεις με τις σημαιούλες και τη μουσική στη διαπασών, η αγωνία των υποψηφίων και το όνειρο για ένα καλύτερο αύριο. Το καλύτερο αύριο βέβαια είναι σίγουρο μόνο για τους βολευτές, όχι για μένα, ωστόσο δεν είναι και άσχημο έστω και να στο τάζουν. Σου μένει η ελπίδα πως δεν μπορεί, από τα 10 που τάξανε, τα 2 να κάνουνε πάλι καλύτερα θα 'ναι...
Το σημαντικότερο όμως είναι η αίσθηση της δύναμης. Της δικιάς μου δύναμης. Γιατί μόνο εγώ μπορώ να ανεβάζω και να κατεβάζω αιρετούς άρχοντες. Και μόνο εγώ μπορώ, γιατί είμαι εκ φύσεως αναποφάσιστη. Ανήκω σε αυτό το ποσοστό της κρίσιμης μάζας του εκλογικού σώματος που διαλέγουν το νικητή από το χαμένο, που αποφασίζουν την τύχη του ελληνικού λαού για τα προσεχή χρόνια.
Γιατί το μεγαλύτερο ποσοστό των εκλογέων είναι δεδομένο - θα ρίξει πάντα το ίδιο ψηφοδέλτιο, ανεξάρτητα από προγράμματα, προτάσεις, υποψηφίους, ελλείψεις και παραλείψεις. Είναι ιδεολόγοι πιστοί σε κάποιο ξεχασμένο όνειρο, είναι όμηροι πελατειακών σχέσεων, θέλουν και παραμένουν σταθεροί σε μια γρήγορα εναλλασόμενη κοινωνία, για διαφορετικό λόγο ο καθένας παραμένουν πιστοί και δεδομένοι. Αυτοί δεν ενδιαφέρονται για τα προγράμματα, τις προτάσεις, τα σχέδια. Δεν είναι για αυτούς τα ταξίματα. Για μένα είναι η "παραμύθα", για όλους εμάς τους αναποφάσιστους και μόνο.

Και ξαφνικά, φέτος είναι η πιο βουβή εκστρατεία. Βουβή, γιατί ξεκίνησε στις ξαπλώστρες του δεκαπενταύγουστου. Βουβή, γιατί συνεχίστηκε μέσα στις φλόγες και τα καμένα σώματα. Βουβή, γιατί δεν έχει κανένας κάτι να πει...

Το κυβερνών κόμμα, θεωρώντας ότι "Κυβέρνηση = Κράτος", ενώ ζητάει την ομοψυχία και τη συστράτευση όλων των Ελλήνων, αρνείται να καλέσει συμβούλιο των αρχηγών των κομμάτων υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, γιατί λέει (άκουσον άκουσον) "υπάρχει οργανωμένη Κυβέρνηση που μπορεί να αντιμετωπίσει την κρίση". Αντί να παραδεχτεί πως έχασε ακόμη μια κρίση, υποστηρίζει πως δέχτηκε η χώρα επίθεση από "ασύμμετρη απειλή" και ξαναβάζει την τρομοκρατική απειλή στο παιχνίδι...
Η αξιωματική αντιπολίτευση συνεχίζει να χάνει στα σημεία. Μετά από 3,5 χρόνια στην αντιπολίτευση, συνεχίζει ακόμη να αμύνεται στις προκλήσεις και να μην πείθει ότι έχει αλλάξει. Λέει "η Κυβέρνηση είναι ανίκανη", και εννοεί τον κρατικό μηχανισμό, που η ίδια παρέδωσε. Το "Γιώργο προχώρα - άλλαξέ τα όλα" έγινε "με τον Λαλιώτη και τον Τσοβόλα για μια Ελλάδα νέα"...
Το ΚΚΕ, πιστό στις παλιομοδίτικες απόψεις του, σταθερό στα πιστεύω του, προτείνει όπως πάντα απειθαρχία και αποδυνάμωμα του δικομματισμού - και μετά, τι; Το χάος;
Το ΣΥΡΙΖΑ, με αρκετές λογικές προτάσεις, υιοθετεί ακραίες πρακτικές και τονίζει πως καμία δυνατότητα συνεργασίας δεν υπάρχει «διότι έχουμε βρεθεί στην άλλη όχθη και με τους δύο»...
Το ΛΑΟΣ θα μπει στη βουλή. Θα μπει γιατί θα μαζέψει αρκετούς δυσαρεστημένους. Ως πατριωτικό κίνημα, έχει σαφέστατες απόψεις. Είναι κάθετα αντίθετος τόσο στο ρατσισμό, όσο και στην απορθοδοξοποίηση της χώρας μας. Νιώθει την ανάγκη να διαφυλάξει το δικαίωμα στην εργασία των Ελλήνων πολιτών, τα κατοχυρωμένα δικαιώματα των εργαζομένων, τις εργασιακές σχέσεις και τις αμοιβές, που βάναυσα προσβάλλονται από την αθρόα προσφορά εργασίας, λόγω της λαθρομετανάστευσης που καταστρέφει την εθνική ομογένεια....

Τα κόμματα της βουλής έχουν κανονίσει να μην μετρούν τα άκυρα, τα λευκά και την αποχή. Σαν να μην υπάρχουν, σαν να μη σημαίνουν τίποτα, μετρούν τα ποσοστά τους μόνο πάνω στα έγκυρα ψηφοδέλτια...

Και γω η αναποφάσιστη; Τι θα γίνει με μένα ρε παιδιά; Ούτε τάξιμο φέτος ούτε τίποτα; Καμιά ελπίδα; "ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΛΟΥΜΕ"... "ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ"... Τίποτα φέτος; Οι μεγάλοι να μονομαχούν για την καρέκλα αρνούμενοι να μου υποσχεθούν κάτι καλύτερο, οι μικροί να δηλώνουν πως θέλουν να τιμωρήσουν τους μεγάλους και δεν θα συνεργαστούν μαζί τους, τελικά όλοι αυτοί αδιαφορούν για μένα που ονειρεύομαι μια κυβέρνηση με όραμα, μια καλύτερη κοινωνία, ένα αύριο γεμάτο όνειρα και ελπίδα... Μήπως ήρθε η ώρα για το λευκό που τόσο αντιπαθώ;..

νέα αλλαγή...

Η ψυχή μου έχει μαυρίσει από τις φλόγες και τα αποκαϊδια, που καίνε μερόνυχτα τον άλλοτε τόσο ευλογημένο τόπο μας. Και φυσικά έλπιζα ότι οι υποψήφιοι που θα ζητήσουν σε λίγες μέρες την ψήφο μας θα κάνουν λίγες μέρες ανακωχή για να σταθεί λίγο ο τόπος στα πόδια του, πριν αναλάβουν να μας τάξουν τη σωτηρία του. Έπεσα όμως έξω. Στο γραμματοκιβώτο φιγουράριζε το ιλλουστρασιόν φυλλάδιο "έμπειρου" - κατά τα γραφόμενά του.
Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο. Το βιογραφικό του δείχνει πολύ γεμάτο. Ο ίδιος επιμένει ότι διαθέτει 15ετή εμπειρία σε διοίκηση μεγάλων γεωγραφικών περιοχών της χώρας. Μα καλά, δεν κατάλαβε την σοβαρότητα της κατάστασης;

Άγιοι Τόποι...

-Από πού είσαι;
-Από τους Άγιους Τόπους.
-Νόμιζα ότι είσαι κάπου από την Ηλεία.
-Φυσικά. Όποιος περνάει από κει, κάνει το σταυρό του...


Επίκαιρο όσο ποτέ. Μόνο που ενώ δεν είναι πια εύκολο να περάσει κανείς από κει, όλοι κάνουν το σταυρό τους για να σταματήσει επιτέλους η βιβλική καταστροφή...

πολιτικός πολιτισμός

Οι νεολαίοι ξελαρυγγίζονταν στην ομιλία του Πρωθυπουργού στη Δράμα με το ευρηματικό (και ειλικρινέστατο) σύνθημά τους: «Έσβησε ο ήλιος και άναψε ο πυρσός». Η Ν.Δ. μάς επιστρέφει στον πολιτικό πολιτισμό των σπηλαίων....
(Τα Νέα, 21.8.2007)

Κόλαση ή Παράδεισος;

Μια γυναίκα πολιτικός με υπουργεία και πολλές περγαμηνές, μια μέρα πεθαίνει. Όταν έφτασε στον άλλο κόσμο, την υποδέχτηκε ο Αγιος Πέτρος και της λέει:
- "Που θα ήθελες να περάσεις την αιωνιότητα σου, στην Κόλαση ή στον Παράδεισο;¨"
Εκείνη το σκέφτεται λίγο και λέει:
- "Δεν είμαι σίγουρη."
- "Τότε", λέει ο Αγιος Πέτρος, "θα κάνουμε το εξής: Θα περάσεις 24 ώρες στην Κόλαση και 24 ώρες στον Παράδεισο. Μετά αποφασίζεις."

Η πολιτικός συμφωνεί. Πάνε λοιπόν, στην Κόλαση. Εκεί η πολιτικός βλέπει όλους τους πολιτικούς φίλους της που είχαν πεθάνει να παίζουν γκολφ, να ποντάρουν στο καζίνο, να πίνουν σαμπάνια, να φλερτάρουν με ωραίους άντρες και πανέμορφες γυναίκες και γενικά να διασκεδάζουν πολύ. Ακόμα και ο Διάβολος ήταν μαζί τους και κάνανε παρέα, λέγοντάς τους τα καλύτερα πρόστυχα και πικάντικα ανέκδοτα. Όλα πολύ ωραία και η πολιτικός περνούσε υπέροχα. Πριν να το καταλάβει, πέρασαν οι 24 ώρες και ήρθε ο Αγιος Πέτρος να την πάρει να πάνε στον Παράδεισο.

Ο Παράδεισος ήταν ένα πολύ ήσυχο μέρος με ήρεμη ατμόσφαιρα, οι άγγελοι έπαιζαν γαλήνια μουσική με τις άρπες και τις λύρες τους, οι φιλόσοφοι μιλάγαν για τη ζωή και το θάνατο και όλοι μαζί συζητούσαν με τον Θεό που ήταν πολύ γλυκός κι ευχάριστος τύπος. Η πολιτικός αισθανόταν πολύ όμορφα και πριν να το καταλάβει, πέρασαν και αυτές οι 24 ώρες, ώσπου ήρθε ο Αγιος Πέτρος να ρωτήσει τι αποφάσισε τώρα που είδε και τα δύο μέρη. Η πολιτικός έδειξε να το σκέφτεται, πριν τελικά πει:

- "Ο Παράδεισος ήταν πολύ ωραίος και γαλήνιος, αλλά στην Κόλαση ήταν όλοι οι φίλοι μου και διασκέδαζαν πιο πολύ, οπότε θα προτιμήσω την Κόλαση."
Ο Aγιος Πέτρος σέβεται την επιθυμία της και την στέλνει στην Κόλαση.

Όμως, η Κόλαση ήταν λίγο διαφορετική τώρα, ένα διαλυμένο μέρος με αποπνικτική ατμόσφαιρα και όλοι οι φίλοι της πολιτικού δούλευαν στα κάτεργα και κουβαλούσαν τεράστιες πέτρες, ενώ και ο Διάβολος ήταν πάνω από τα κεφάλια τους και τους διέταζε συνεχώς.

Η πολιτικός δυσαρεστημένη πάει και τον ρωτά:
- "Τι έγινε εδώ; Προχθές όλα ήταν τόσο ωραία και όλοι διασκέδαζαν."
Και ο Διάβολος της απαντά:
- "Τότε είχαμε προεκλογική εκστρατεία, σήμερα μας ψήφισες!!!"