Κυριακή 26 Αυγούστου 2007

νέα αλλαγή...


Η ψυχή μου έχει μαυρίσει από τις φλόγες και τα αποκαϊδια, που καίνε μερόνυχτα τον άλλοτε τόσο ευλογημένο τόπο μας. Και φυσικά έλπιζα ότι οι υποψήφιοι που θα ζητήσουν σε λίγες μέρες την ψήφο μας θα κάνουν λίγες μέρες ανακωχή για να σταθεί λίγο ο τόπος στα πόδια του, πριν αναλάβουν να μας τάξουν τη σωτηρία του. Έπεσα όμως έξω. Στο γραμματοκιβώτο φιγουράριζε το ιλλουστρασιόν φυλλάδιο "έμπειρου" - κατά τα γραφόμενά του.
Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο. Το βιογραφικό του δείχνει πολύ γεμάτο. Ο ίδιος επιμένει ότι διαθέτει 15ετή εμπειρία σε διοίκηση μεγάλων γεωγραφικών περιοχών της χώρας. Μα καλά, δεν κατάλαβε την σοβαρότητα της κατάστασης;

Άγιοι Τόποι...


-Από πού είσαι;
-Από τους Άγιους Τόπους.
-Νόμιζα ότι είσαι κάπου από την Ηλεία.
-Φυσικά. Όποιος περνάει από κει, κάνει το σταυρό του...


Επίκαιρο όσο ποτέ. Μόνο που ενώ δεν είναι πια εύκολο να περάσει κανείς από κει, όλοι κάνουν το σταυρό τους για να σταματήσει επιτέλους η βιβλική καταστροφή...

Τρίτη 21 Αυγούστου 2007

πολιτικός πολιτισμός


Οι νεολαίοι ξελαρυγγίζονταν στην ομιλία του Πρωθυπουργού στη Δράμα με το ευρηματικό (και ειλικρινέστατο) σύνθημά τους: «Έσβησε ο ήλιος και άναψε ο πυρσός». Η Ν.Δ. μάς επιστρέφει στον πολιτικό πολιτισμό των σπηλαίων....
(Τα Νέα, 21.8.2007)

Παρασκευή 3 Αυγούστου 2007

Κόλαση ή Παράδεισος;


Μια γυναίκα πολιτικός με υπουργεία και πολλές περγαμηνές, μια μέρα πεθαίνει. Όταν έφτασε στον άλλο κόσμο, την υποδέχτηκε ο Αγιος Πέτρος και της λέει:
- "Που θα ήθελες να περάσεις την αιωνιότητα σου, στην Κόλαση ή στον Παράδεισο;¨"
Εκείνη το σκέφτεται λίγο και λέει:
- "Δεν είμαι σίγουρη."
- "Τότε", λέει ο Αγιος Πέτρος, "θα κάνουμε το εξής: Θα περάσεις 24 ώρες στην Κόλαση και 24 ώρες στον Παράδεισο. Μετά αποφασίζεις."

Η πολιτικός συμφωνεί. Πάνε λοιπόν, στην Κόλαση. Εκεί η πολιτικός βλέπει όλους τους πολιτικούς φίλους της που είχαν πεθάνει να παίζουν γκολφ, να ποντάρουν στο καζίνο, να πίνουν σαμπάνια, να φλερτάρουν με ωραίους άντρες και πανέμορφες γυναίκες και γενικά να διασκεδάζουν πολύ. Ακόμα και ο Διάβολος ήταν μαζί τους και κάνανε παρέα, λέγοντάς τους τα καλύτερα πρόστυχα και πικάντικα ανέκδοτα. Όλα πολύ ωραία και η πολιτικός περνούσε υπέροχα. Πριν να το καταλάβει, πέρασαν οι 24 ώρες και ήρθε ο Αγιος Πέτρος να την πάρει να πάνε στον Παράδεισο.

Ο Παράδεισος ήταν ένα πολύ ήσυχο μέρος με ήρεμη ατμόσφαιρα, οι άγγελοι έπαιζαν γαλήνια μουσική με τις άρπες και τις λύρες τους, οι φιλόσοφοι μιλάγαν για τη ζωή και το θάνατο και όλοι μαζί συζητούσαν με τον Θεό που ήταν πολύ γλυκός κι ευχάριστος τύπος. Η πολιτικός αισθανόταν πολύ όμορφα και πριν να το καταλάβει, πέρασαν και αυτές οι 24 ώρες, ώσπου ήρθε ο Αγιος Πέτρος να ρωτήσει τι αποφάσισε τώρα που είδε και τα δύο μέρη. Η πολιτικός έδειξε να το σκέφτεται, πριν τελικά πει:

- "Ο Παράδεισος ήταν πολύ ωραίος και γαλήνιος, αλλά στην Κόλαση ήταν όλοι οι φίλοι μου και διασκέδαζαν πιο πολύ, οπότε θα προτιμήσω την Κόλαση."
Ο Aγιος Πέτρος σέβεται την επιθυμία της και την στέλνει στην Κόλαση.

Όμως, η Κόλαση ήταν λίγο διαφορετική τώρα, ένα διαλυμένο μέρος με αποπνικτική ατμόσφαιρα και όλοι οι φίλοι της πολιτικού δούλευαν στα κάτεργα και κουβαλούσαν τεράστιες πέτρες, ενώ και ο Διάβολος ήταν πάνω από τα κεφάλια τους και τους διέταζε συνεχώς.

Η πολιτικός δυσαρεστημένη πάει και τον ρωτά:
- "Τι έγινε εδώ; Προχθές όλα ήταν τόσο ωραία και όλοι διασκέδαζαν."
Και ο Διάβολος της απαντά:
- "Τότε είχαμε προεκλογική εκστρατεία, σήμερα μας ψήφισες!!!"

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2007

καλή εκτίμηση...

«Φέρνουμε κάποια αποτελέσματα, για τα οποία λαμβάνουμε συγχαρητήρια και, ας μου επιτραπεί να πω τη λέξη, μια καλή εκτίμηση και από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που κατακαίονται περισσότερο από εμάς».(Βύρων Πολύδωρας, 29.7.2007)



«Δύο πράγματα είναι αιώνια, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, αν και δεν είμαι σίγουρος για το πρώτο.» (Αινστάιν)

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2007

τα άρματα...


«Εκεί που κάποτε οι καπεταναίοι κρεμούσαν τα άρματα στη Ρηγίλλης, τώρα κρεμάνε οι γύφτοι τα νταούλια», είπε χαρακτηριστικά ο κος Σπηλιωτόπουλος για τον κο Ζαγορίτη.
«Η Ήπειρος είναι γνωστή για τ' άρματα, τα γρόσια και τα γράμματα», ήταν η απάντηση.

Αχός βαρύς ακούεται, πολλά τουφέκια πέφτουν.
Μήνα σε γάμο ρίχνονται, μήνα σε χαροκόπι;
Ουδέ σε γάμο ρίχνονται ουδέ σε χαροκόπι,
η Δέσπω κάνει πόλεμο με νύφες και μ' αγγόνια.

Αρβανιτιά την πλάκωσε στου Δημουλά τον πύργο.
Γιώργαινα, ρίξε τ' άρματα, δεν είν' εδώ το Σούλι.
Εδώ είσαι σκλάβα του πασά, σκλάβα των Αρβανίτων.

-Το Σούλι κι αν προσκύνησε κι αν τούρκεψεν η Κιάφα,
η Δέσπω αφέντες Λιάπηδες, δεν έκαμε, δεν κάνει.
Δαυλί στο χέριν άρπαξε, κόρες και νύφες κράζει.

- Σκλάβες Τουρκών μη ζήσομε, παιδιά μ' μαζί μου ελάτε.
Και τα φυσέκια ανάψανε κι όλοι φωτιά γενήκαν.